Flitsende dagen

Landen, wachten. Douane, wachten. Bagageband, wachten.
Rugzak en naar buiten.
Een knuffel voor alle tweehonderdvijfennegentig dagen.
Het nieuwe vriendje. Met elkaar in een auto.
Onderweg naar hun huisje, even eten scoren.
Achter een groot wit hek is een groot wit huis. Achter op het terrein staat een klein huisje. Dat is em. Leuk en wit. Oranje.

Even later verder op haar scooter. Het eiland over. Ik mag achterop. Ze vertelt over ongelukken met de scooter. Ze rijdt voorzichtig. 1 helm.
Op de pontjesbrug worden we betrapt. 2 politiemannen op moutainbikes. Stevig zwaar en onontkoombaar. De volgende x krijgen we een bekeuring als er weer een helm ontbreekt. Hij geeft ons signalement door aan al zijn collega's. Hij praat hard. 'Dit is een waarschuwing.'
We zijn onder de indruk.
Besluiten de gok te wagen en gaan met 1 helm richting de West.
Naar beach Kokomo. Heerlijk zonnen en snorkelen.

De dag na de landing ga ik duiken. Dat verhaal volgt. Terug naar het huisje. Douchen en dan moet ze werken. Twee uur eerder dan de planning. Snel op de scooter. Ik word gedumpt bij de bushalte. Naar de city. Willemstad.
Eerst maar es wifi zoeken. Dan mijn favoriete broodje Wilhelmina scoren.
Even zwalken door Willemstad en met het busje terug naar de bar waar ze bartender is en cocktails maakt. Ze kent alle bartenders van het eiland. Ik hoor verhalen over werkplekken. De tweedeling tussen de baas en de werknemer. Het lijkt op Antilliaans overleven. Ze geven elkaar adviezen en tips.
Ik moet cocktails keuren. Maak kennis met al haar vrienden, collega's en kennissen. We gaan naar de film op het strand. Daarna nog es verhalen, vrienden en cocktails.
Het wervelt. De gebeurtenissen rollen over elkaar heen. Ik word meegesleept. Geen tijd om te denken. Het wordt laat.

Met de jetlag nog onder de leden rol ik het bed in. Duik de wereld van de slaap in. De volgende dag hoor ik dat er niet bij me te slapen valt. Tig x uit bed en draaien en wervelen. Ik ben me van geen kwaad bewust.
Slaapwandelen?
De vaart van overdag slaat door naar de nacht?
Ze deed geen oog dicht.
Nog zo'n dag en dan: Cuba