Met de trein naar Hsipaw

Het is hartstikke vroeg. Op het station liggen overal mensen te slapen. En omdat ik te vroeg ben ga ik erbij liggen op mijn rugzak. Rechts van mij liggen een paar monniken op een matje, hun donkerrode kleed hebben ze over zich heen getrokken. Links van mij zit een hele familie, vrouwen, mannen en kinderen. Ze hebben veel bagage: witte zakken, dozen met touwen dichtgebonden en gevlochten tassen. We zijn niet de enige wachtenden. Het station ligt er vol mee. We wachten op de treinen, voor mij: de trein naar Hsipaw (spreek uit: See Paw)

Een uurtje geleden stond ik op, pakte mijn boeltje bij elkaar en ging naar beneden in de hoop dat mijn taxi-chauffeur komt. Dat had ik gelezen: 'het is een prachtige rit van 11 uur, maar vind es zo vroeg een taxi-chauffeur, die dan ook nog op komt dagen.'
Mijn taxi-chauffeur komt opdagen. Hij rijdt zijn brommer voor. Mijn rugzak gaat voorop, tussen hem en het stuur, ik ga met 2 tasjes achterop. En dan gaan we. Door donker Mandelay. Zo druk als het overdag is zo rustig is het nu. Het valt me op dat er stoplichten zijn. Ook zonder drukte werken ze door. Maar mijn chauffeur negeert (niet alleen) 's nachts de stoplichten.
En zo komen we na een ritje bij het station.

De trein rijdt. Schommelend beweegt hij zich over de rails. Het is donker. Om 4 uur vertrekt de trein van Mandelay naar Lasio. Ik moet eerder uit. Zo'n 200 kilometer verderop ligt Hsipaw, een reis van 11 uur. Ik val in slaap. Af en toe trek Ik mijn linkerooglid een klein stukje open om te zien of het al licht wordt. Ik wil nix missen.
Opeens is de dag er. Ik ben midden in de bergen. De ramen van de trein zijn open, gewoon zonder glas. Er is een ijzeren rolluik die je omhoog schuift en dan kan je uit het raam hangen, naar buiten klimmen (of naar binnen).
De trein glijdt traag door het landschap. Dorpen, bergen en landerijen, het komt allemaal langzaam voorbij. De snelheid van de trein is laag. Soms zou je gewoon mee kunnen lopen, of hardlopen of hardrennen, meestal gaat het niet sneller dan een traag brommertje. Soms staat de trein om onduidelijke redenen stil, voor een minuut of 5, voor een kwartiertje of een halfuurtje. Uiteindelijk bij 2 x claxonneren gaat ie weer van start.

In Pyin Oo Lwin komt er een vrouw naast me zitten. Het is een dikke vrouw die meer ruimte inneemt dan haar plaatsdeel. De vrouw eet regelmatig. Ze heeft een tas bij zich waar van alles inzit, vooral eten. De verpakking van het eten gooit ze uit het raam. Als we rond de middag een halfuurtje stoppen op een perron zijn daar allemaal locals die voedsel verkopen. Er zijn rijst en noedelmaaltijden in schuimplastic bakjes, zoals in Nederland bij de chinees. Je kunt ze meenemen in de trein, het eten blijft een tijdje warm en na gebruik gooi je ze uit het raam. Naast het spoor kun je zien waar en wat er gegeten wordt in de trein. Als ik uit het raam hang liggen verspreid overal plastic bakjes, met een sliertje noedel, of wat rijstkorrels. Er zijn geen afvalbakken in de trein.

En dan komen we bij de Gokteik Viaduct. Een stalen constructie gebouwd in 1901 die de Gokteik ravijn overbrugt. In de tijd dat het aangelegd werd was het de 2e hoogste spoorbrug ter wereld en nog steeds de langste van Myanmar. (Info Lonely Planet)
De trein rijdt in een slakkengangetje over de brug. De vrouw naast mij durft niet te kijken. Ze doet een hand voor haar ogen. Anderen hangen uit het raam om foto's te nemen. De brug kraakt als de trein erover rijdt. Later lees ik dat het trage tempo nodig is omdat de constructie al zo oud is. (iets als ijzermoeheid?) In 1990 was de laatste renovatie. Ik kijk en hang rechts en links uit het raam. Het landschap is indrukwekkend met hoge bergen en diepe dalen.
Aan de overzijde van de kloof verdwijnt de trein in een doorgang in de rots.

We rijden nog een stukje. Het landschap wordt vlakker. Ik word slaperig en een beetje suf van het ritme en het tempo. De vrouw naast mij verlaat de trein. Ik rol me op en val in slaap.
Om half 4 komt een man langs en roept: 'SEE PAW... SEE PAW... SEE PAW...'
We zijn in Hsipaw!


Woensdag 16 maart 2016
Hispaw