Vinales - Reisverslag uit Havana, Cuba van akke kuipers - WaarBenJij.nu Vinales - Reisverslag uit Havana, Cuba van akke kuipers - WaarBenJij.nu

Vinales

Blijf op de hoogte en volg akke

27 Februari 2014 | Cuba, Havana

Ik ben geland bij villa Pupy. (spreek uit als villa Poepie)
Er zijn twee villa's Pupy. Een blauwe en een roze. Ik heb de roze villa Pupy.
Van Maria. Ze plukte me temidden van de uitstappende toeristen op het plein uit de bus van Viazul. Ze is kort, vriendelijk en dik. Ze praat spaans. Ik niet, maar ik heb een woordenboek en zij heeft een buurman. Zo komen we waar we maar willen komen. Ontbijt en diner, prijzen en uitstapjes alles wordt duidelijk.
Maria heeft schommelstoelen op de veranda. Het hele dorp heeft veranda's en schommelstoelen. Het leven lijkt een beetje slow en familiar. Er lopen mensen in en uit. In het spaans zegt Maria iets over un mas grande familia. Ze bedoelt dat ik erbij hoor. Ook in en uit mag lopen en op de schommelstoelen mag zitten, waar ik maar wil. En als ik diep in de nacht thuiskom mag ik op het slaapkamerraam kloppen en dan doen ze open. No problema.

Midden in het dorp is voor de kerk een plein. Als ik daar even zit komt er een man bij me zitten die me versieren wil. In het spaans. Ik heb het even helemaal gehad met alle versierpogingen. en dat vertel ik hem . In onvervalst nederlands. Het lijkt of ik hem aanmoedig, hij legt zijn hand op zijn hart en praat allerlei onzinnige dingen over mi amore. Ik zeg dat ik niet aan amore doe, geen hart heb en als ik die wel had, dan zou die niet opengaan voor hem. Ik lig dubbel vanwege mijn eigen grappen. Het is zo simpel. De liefde leidt tot ongekende vreugde. Dat vertel ik hem allemaal en nog veel meer wat ik hier niet zal herhalen en dan ga ik.
Ik koop op de markt alvast een nummerbord. Dat is het begin van mijn cubaanse auto. Kan ik in Nederland geliefden vervoeren die het huwelijksbootje willen wagen. Een geel nummerbord. Wat een perspectief

Vinales is warm, rustig en stoffig. 's Middags is het hot. Tijd voor een siësta. Ik kom er nog niet aan toe, maar ooit neem ik het ervan. Misschien morgen of de volgende week. Bij Maria la Gorda, op het maagdelijke witte strand. Vooreerst probeer ik internet te vinden. Iedereen knikt als ik ernaar vraag. Dat geeft hoop. Ik moet in de rij voor een paar computers die het volk en de toeristen in Vinales moeten delen. Na een half uur kom ik erachter dat ik een tarjeta de navication nodig heb. Die moet ik halen bij een hokje aan de andere kant van de straat. Daar moet ik weer in de rij. Als ik aan de beurt ben werkt de computer niet en die is nodig om mij te registreren als gebruiker van internet. Eerder kan ik de tarjeta niet aanschaffen.
Ik besluit eerst even naar de bank te gaan. Daar is ook een rij en als ik aan de beurt ben gaat de bank dicht. Nog even naar de supermarkt voor een stukje zeep om mijn reetveters te wassen. De rij voor de supermercado staat tot aan de straat. Laat maar. Ik klop mijn wasdingen wel uit en keer ze. De bus, nog een regelpunt. Helaas vandaag doen ze dat niet, maar morgen is er een nieuwe kans. Een taxi is altijd mogelijk, maar die hoef ik niet. Paardrijden zit aan de aanbod kant. Dat ga ik morgen doen. Yes. De bergen in op zoek naar tabak en koffie, de caves, het medicinale water in het meer.
Maar eerst een biertje.
Cristal.
Typisch cubaans

  • 27 Februari 2014 - 19:20

    Frank:

    Oef -

    er ligt welhaast een warme deken over dit bericht. Ik zie traagheid, uitstel, dingen die niet naar behoren, of volgens plan gaan; niet jouw schuld hoor, in het begin spreek je al van 'slow'.

    En je blijft er gelaten, cool onder. Ik denk dat de gemiddelde Hollander met toenemende irritatie te maken zou hebben... omdat het anders gaat dan hij thuis gewend is.

    Je bent wél een 'man-magnet', Akkie... en dat je dubbel lag om je eigen grappen, kijk, als ik me dat voor de geest haal moet ik zelf dan ook weer lachen.

    'Tarjeta de navigacion'... we leren hier altijd bij, als het ware.

    Veel plezier bij het paardrijden en hou je haaks in de bergen.

    Liefs, Frank in Nijmegen.

  • 27 Februari 2014 - 21:04

    Janny:

    Hoi Akke was blij weer wat van jou te horen naar je vorige verhaal dacht ik dit gaat nooit goed.
    Maar ik geniet weer van je verhalen jij doet wat ik nooit zal durven maar kijk elke dag uit naar jou verhalen
    Vind het net een spanned boek.
    Pas goed op jezelf.
    Groet Janny .(ook groetjes van Leon)

  • 28 Februari 2014 - 12:36

    Ellen:

    Moi laiverd, mooi moment om te consuminderen? Een bijzonder bijzonder land met vast even bijzondere bewoners. Heerlijk om je verhalen te lezen en ben benieuwd naar de verhalen die je mee terug brengt

  • 28 Februari 2014 - 15:58

    Akke Kuipers:

    @frank: reizen brengt veel, o.a. relaxt en ontspannen reageren als het anders gaat
    en al die mannen? ze komen mijn neus uit (haha)
    inmiddels omzeil ik de cybertrajeta's ik heb mijn eigen hotspot gecreëerd
    @ Janny: dankje! en groeten voor jou henk en leon
    @ Ellen consuminderen hebben ze hier al ontdekt en of ik wil of niet ik ben genoodzaakt mee te doen. als ik terug ben doen we een biertje +

  • 28 Februari 2014 - 17:47

    Ellen:

    Strak plan .. En dan zonder lange rij ...

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

akke

- En waar ik thuishoor wil ik telkens weg - Ik reis graag. De laatste jaren drijft onrust me naar andere oorden. Als mijn werk en de pot met geld ruimte bieden, pak ik mijn backpack en vertrek. Reis naar de horizon, die altijd op afstand blijft. Ik ga naar andere landen, ontdek andere culturen, ontmoet andere mensen, zeden en mores. Ze leren me relativeren. Ik loop door de bergen, vaar over onbekende rivieren en zie de zeeën. Adem de lucht, zie wolken, stukjes hemel. Als kind zwierf ik graag door de velden. Met mijn zusjes, mijn broer en vriendjes. We beleefden avonturen en creëerden ze. Ruïnes, eilanden, bomen, sloten, smalle weggetjes, hutten en vuurtjes. En als er niemand mee kon, ging ik alleen. Steeds verder van huis. Steeds grotere rondes. Steeds eerder weg. Steeds later thuis. Dat avontuurlijke is nooit overgegaan. De lokroep van de verten. In de ban van het vreemde en onbekende. Ik vaar er wel bij. Mijn ogen gaan open. Mijn oren horen geluiden die ik niet ken. Ik proef andere dingen. Ervaar een andere wereld. Bont en kleurrijk. Weelderig. Aards en basic. De zeeën, grotten en spelonken, waterdieren, zeemeerminnen. Sprookjes. Mijn hart maakt sprongetjes. Ik overwin de angst, word zelfstandig en daarmee zelfbewust, trots en lef! Leven is bewegen.

Actief sinds 30 Aug. 2013
Verslag gelezen: 560
Totaal aantal bezoekers 168414

Voorgaande reizen:

17 April 2024 - 21 Mei 2024

Zwerven langs de noordkust van Spanje

25 April 2023 - 20 Mei 2023

De Primitivo

02 Juli 2022 - 06 Juli 2022

Solo

30 September 2021 - 15 September 2021

De via Monastica

11 Mei 2021 - 05 Juni 2021

Trekvogelen

06 September 2020 - 16 September 2020

Stubaital

12 Mei 2020 - 12 Mei 2020

Landlopen

28 April 2019 - 28 April 2019

De via Lemovicensis

18 September 2018 - 13 Oktober 2018

Verder op de via Podiensis

09 Juni 2018 - 30 Juni 2018

Alaska

08 September 2017 - 08 September 2017

Pelgrimeren langs de Via Podiensis

07 Maart 2017 - 07 Maart 2017

Siberie

29 September 2016 - 13 Oktober 2016

Schotland

04 September 2016 - 27 September 2016

De TransMongolieExpress

02 Februari 2016 - 01 April 2016

Het Verre Oosten

04 September 2015 - 11 September 2015

(onder)duiken in Egypte

12 Mei 2015 - 11 Juni 2015

De camino del northe

22 September 2014 - 16 Oktober 2014

pelgrimeren door Portugal en Spanje

17 Februari 2014 - 13 Maart 2014

Dolen door Cuba

14 September 2013 - 09 Oktober 2013

de Franciscaanse voettocht

Landen bezocht: