De kleine oude chinees
Blijf op de hoogte en volg akke
01 Oktober 2016 | China, Peking
We rijden de stad uit en dat gaat traag met veel wringen en ritsen. De hemel is versluierd met een tussenlaagje. De zon is er wel, maar ook niet echt. Het zijn geen wolken, ik rook ook geen stank. Maar hoorde meermalen het woord smog. Beijing de stad van de smog.
We rijden en dan moet ik plassen. De kleine oude Chinees kent geen engels maar als ik 'toilet' zeg stopt hij binnen 5 minuten en neemt het er zelf ook van. Ik denk steeds minder aan de worstjes.
De Chinese Muur. Ik merk dat ik steeds vaker woorden wil schrijven die ik beter niet kan schrijven. Ik ontwortel steeds meer. Ik kom namelijk uit een keurig milieu. Dus bedwing ik me. En bepaal me bij een meer objectieve beschrijving.
De kleine oude Chinees wil me in de kabelbaan hebben en brengt me naar het kabelbaan-loket, maar daar zeg ik nee op. Het is een kwestie van principe die ik met gebaren duidelijk moet maken. Dan brengt hij me naar het zelf-lopen-loket. Ik koop 2 tickets. 1 voor de bus en 1 voor het loop traject naar de muur en De Muur herself.
De bus. Er zijn zoveel mensen voor De Muur dat ik in de rij moet voor de bus. En die rijden af en aan (6 stuks) om iedereen naar het startpunt 'lopen' of het startpunt 'kabel' te brengen. ******* veel toeristen dus.
Ik loop. Eindeloze stenen trappen naar De Muur, hoog verheven in de bergen. Ik loop niet alleen. Er lopen met mij veel Aziaten. Ik zie bijna geen Europeanen en dat brengt het zachte in me naar boven. Ik loop hier met schattige kindertjes, leuke locale families. Stoere jongens en meisjes. Oude mensen.
Maar halverwege ben ik zo out dat ik mijn principe verwens. Wat zou de kabelbaan leuk zijn geweest. Een uitkomst. Toch loop ik door. Haal diep adem. Zie uitgebluste mensen. Soms zijn er een paar jongens die me voorbij lopen. Er is een groep jongeren met oranje shirts en de tekst 'RUN' erop. Ze rennen niet. Ze doen niet zoveel meer dan ik. Lopen, zweten en uitblazen.
Maar we halen het. Gewoon. Doorlopen. En na een half uur traplopen is daar De Muur.
De moeite waard.
Eeuwenoud.
Achtduizend kilometer. Hoe bestaat het. Wie deden dit? En waarom?
Er zijn torens en schietgaten. Later lees ik over het tegenhouden van Hunnen en Mongolen. En politieke gevangenen die de muur moesten bouwen. Bloed, zweet, kneuzingen, pijn, tranen, wanhoop. Ik ben al out als ik omhoogloop over de comfortabele stenen trap.
Ik besef de enorme klus niet. Ik kijk om me heen. Wat een uitzicht. Ik loop stukken Muur.
Ik heb zin in cola. Bij een terrasje langs de muur wordt hard en staccato geroepen: 'drink a cola, water, coffee, beer and icecream.' Iedere x wordt het herhaalt. Ik kan er niet omheen, het is van verre te horen. Dus ga ik aan de cola die hierboven bijna 10 euro kost. (na achteraf omrekenen... oeps)
Naast mij hebben 2 vrouwen ruzie in het Chinees. Ze schreeuwen en prikken hun wijsvingers naar elkaar. Ze gaan ontzettend te keer en komen boven de yel: 'drink a cola, water, coffee, beer and icecream,' uit. Steeds meer mensen bemoeien zich met de ruzie. Het wordt een heus opstootje. Families pakken hun kinderen en vertrekken. Ik kijk en bedenk wat deëscalerend zou werken. (sorry, beroepsdeformatie) Ik houd mezelf weer in de hand en blijf toeschouwer. Een van de ruziënde vrouwen probeert te vertrekken, maar keert iedere x schreeuwend terug. En nog es en nog es. Uiteindelijk staat ze hoog op de muur met haar arm te wijzen en te tieren. Theatraal. Geschikt voor de Shakespeare bühne. Langzamerhand hoor ik weer: 'drink a cola, water, coffee, beer and icecream.'
Ik besluit af te dalen naar de kleine oude Chinees.
Hij staat al te wachten, lacht zijn tanden bloot als hij me ziet. (ik denk aan: 'grootmoeder wat heeft u grote tanden' uit Roodkapje en de boze wolf) Hij draait zich om en loopt langzaam naar de auto, met schuifelde passen.
Ik kom levend aan in mijn hostel in Beijing.
Zaterdag 22 september
Beijing
-
02 Oktober 2016 - 11:57
Aart:
Dit klinkt als een inspannend sjouwtje. Maar jou een beetje kennend inmiddels, draai jij daar je hand niet voor om, toch?
En inmiddels heb je al weer heel wat kilometertjes up en down en plat land afgelegd.
Mooi verhaal weer!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley