De wateren van Alaska

Ik kijk in de mond (of bek of snuit) van de walvis. Z'n staart klapt op het water. Om hem heen zijn overal vinnen. Het water van de Resurrection Bay beweegt wild van de zeedieren.
Ik krijg een berichtje: 'Zorg dat je gechipt bent voor je in de maag van een beer beland. Dan is er tenminste nog wat van je te achterhalen'.
.. de maag van een beer. Als ik mag kiezen doe mij dan maar de buik van de walvis. Het verhaal gaat dat daar nog iemand uit terugkeerde en overleefde. Het was Jona in de grote vis. Hij werd opgeslokt en later weer uitgespuugd. En daarna moest hij verder op zijn missie.
Ik kijk nog eens naar het water. De vissen zijn enorm. Walvissen, orka's, zeeleeuwen, otters en zeehonden. Hoe verder we de baai invaren hoe ruiger het water wordt.
Strax werpen de zeelieden nog iemand overboord om de watergoden te kalmeren. Voor mijn voeten kotst iemand haar maag leeg. Zou de maag van de walvis ook zo stinken als hier en nu de kots van een zeezieke? Mensen hangen over de reling te spugen. Alsof ze de vissen voeren. Ik zou er zelf bijna van gaan kotsen. (niet vanwege zeeziekte maar vanwege de stank en de viezigheid)
Het schip springt over de golven.
Ondanks dat ik hier en nu een Jona-experiment zou kunnen ondergaan, zit ik er niet op te wachten om verslonden te worden. Niet door een beer, en ook niet door een walvis. Ik wil nog wat van Alaska zien. Enzo...

Ik wil nog wat van Alaska zien.
Als het schip de Aialik Bay indraait nemen de golven af. Langzaam koersen we op de ijsbergen af.
In de verte licht het op tussen de bergen. Dat komt niet van de zon of welke weerkaatsing vanuit hemelse gewesten dan ook. Ergens tussen de bergen is een plek die een sterk en krachtig licht uitzendt alsof de zon er schijnt. Het is een ijsberg of een gletsjer. De sneeuw die gedurende een groot deel van het jaar valt wordt door druk samengeperst. Het percentage lucht wordt daardoor langzaam minder. Hoe meer sneeuw er valt hoe meer druk op de onderlaag en hoe meer lucht verdwijnt . Langzamerhand ontstaat zo wordt gletsjerijs.
Gletsjerijs kan in Alaska vrij snel gevormd worden. In ongeveer 4 tot 10 jaar. De gletsjer schijnt blauw en wit op, een bovennatuurlijk licht. Natuurkundig te verklaren; laat maar, schoonheid is ervaring..
Barack Obama bezocht in 2015 de Resurrection Bay en zegt hierover: ' Resurrection Bay is one of those places that reminds you of all the beauty this country has to offer. It's home to whales (I have to see one!), sea lions, and dozens of other species. Surrounded by jagged cliffs and alpine glaciers, this is a place that's worth protecting'.

We naderen de gletsjer, die intens wit en ijsblauw is. Het schip ligt stil. Mensen gaan aan dek. We horen krakende geluiden, het ijs scheurt en even later stort een stukje van de gletsjer naar beneden. Die stukken storten in het water. Ze drijven langs het schip. Gletsjerijs is geen gewoon ijs uit de vriezer. Het heeft zich in de loop van jaren gevormd. Het gaat om meer dan oude sneeuw en bevroren water. Er zit een magische lading in. Een man pikt een stuk ijs uit het water. Aan de bar kun je even later een cocktail met gletsjerijs bestellen. De spirit zit hier en nu in het ijs niet in de alcohol. A virgin Mary werkt doet haar werk ook.
Opeens stort er een enorm stuk gletsjer in het water. Er komen grote golven. Het schip vaart full speed terug en deint. Alsof de watergoden nog steeds boos zijn. Alsof ze een offer willen. Iets magisch.
We zien orka's, in het engels 'the killer whales'. Het zijn echte jagers. Ze eten zeeleeuwen, zeehonden en bruinvissen. Killers dus. Misschien kunnen zij de goden tevreden stellen?

Maandag 11 juni 2018
Seward