Highlights en lowlights
Blijf op de hoogte en volg akke
20 Juni 2018 | Verenigde Staten, Hope
Bij de ingang van het dorp zat een oude krakkemikkige goudzoeker met een witte baard die op zijn schoot hangt. Naast hem staat een rollator en verderop zit een vrouw. Het is een goudzoekerskoppel. Onder een afdakje staat een trog gevuld met water, aarde, grind en geluk.
Op een bord staat: goldpanning, 20 minuten 20 dollar, 60 minuten 50 dollar. Aan de wand een foto van klonten goud. Tom waagt een gok. Hij mag een goudpan lenen en het grind in de trog zeven op zoek naar goud. Uiteindelijk delft hij een paar korreltjes op, ze gaan in een glazen buisje. '5 euro', zegt Tom.
De bus staat op een campground. Voor vandaag is er alleen kampeergrond, er zijn geen douches en er is geen water. De tenten zijn opgezet. Het kampvuur brand, we eten een kampvuurmaal, na afloop roosteren we marshmallows die van de stick die in het vuur vallen.
's Avonds is er live muziek. Met een paar liefhebbers dans ik me de hemel in.
Het is een highlight. Ik voel me gekickt.
Gister regende het de hele dag. Daarom ging de kayaktocht niet door. Iedereen zit binnen in het huis van Tony en Mary Jane. Alle banken zijn bezet, op alle stoelen zit iemand. De hele dag binnen. Ik doe mijn regenbroek aan, in het boothuis vind ik rubberlaarzen. Ik ga het strand op. Het tij is hoog. Aan het strand grenst een rotsachtige heuvel begroeit met Alaskaans oerwoud. Het water staat zo hoog dat het de doorgang verspert. Ik loop naar links, heen en terug, naar rechts heen en terug. Afgesloten. Het regent. Ik wil zwemmen maar mijn drive is laag. Ik ga naar binnen. Mensen doen dingen als scrabbelen en monopoly. Alle banken en stoelen zijn nog steeds bezet. Ik ga op de grond zitten. Dave vraagt of hij een stoel voor me kan halen. Ik zeg: 'nee, prima zo'. Ik hoor praten. Lachen. Ik doe niet mee.
Ik denk: 'fuck, wat een kutgroep hier wil ik niet bijhoren'. daarna denk ik: ' nu weet ik het zeker ik ben geen groepsmens. Dit kan ik niet'. Ik kijk naar Tom. Hij zegt nix. Ik hoor hard en schel praten, gillen. Ik hoor hier echt niet bij. Ik wil actie, samen of alleen, maar wel... actie. Mijn keel doet zeer. Nog een maaltijd met iedereen en alles. Het wordt droog. Ik ga weer het strand op met Hans en Yvonne, zie arenden van dichtbij. Slapen in een canvastent met Shan en Ven. Opstaan met Shan en Ven. Eten met iedereen, samen het strand op naar de boot. Wachten met elkaar. 2 boten, Ik ga in de laatste kleine boot. We zitten opeengepakt. Ik haal adem als we uitstappen. Ik loop alleen naar de bus. als iedereen instapt blijf ik buiten. Als laatste instappen. Daarna uren in de bus. Zitten.
Een lowlight
In het museum van Hope hoor ik het verhaal van een oude goudzoeker. Onder barre omstandigheden had hij zijn leven geleefd. In de wildernis. Toen hij oud was vond 'men' dat hij niet meer alleen in zijn hut in het wild kon leven. Maar hij koos ervoor om te blijven. Op zijn plek, verovert in de loop van zijn leven.
'Onafhankelijk', dat woord.
Tot zijn dood.
Zaterdag 16 juni
Hope
-
20 Juni 2018 - 12:51
Hilda:
Lieve Akke,
Zo dat is duidelijk ik had niet anders verwacht...
Hoelang gaat dit goed dacht ik ik voelde al enige wrijving.
Maak er nog een leuke tijd van en doe af en toe even gek moet voor jou geen probleem zijn!
Knuff -
21 Juni 2018 - 12:49
Mandy:
Hee Akke,
Zo'n regenachtige dag en de hele dag hutje mutje bij elkaar zitten is inderdaad niet fijn! Het is in groepen net als alleen natuurlijk met pieken en dalen, hopelijk haal je toch ook energie uit de pieken met de groep. Ook duim ik op mooi weer en na je reis een nieuwe prachtige omgeving.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley