The Devils Staircase

'Ze waren tewerkgesteld ergens bij een project in Kinlochleven. Voor een avondje leut gingen ze te voet naar Kings House Hotel, lieten zich daar volgieten en liepen terug.
Maar op de berg... stond... de duivel...
Ze bereikten de top niet, struikelden over keien, bleven gekneusd en gewond langs het pad liggen of storten van de berg. The Devils Staircase... die naam....snap je?'
'Wat? Lopend van Kinlochleven naar Kings House Hotel? Das 4 uur heen en 4 uur terug!'
'En niet gewoon lopen, maar zie hier... keien en rotsen. Over smalle paadjes, de berg op en de berg af. Bij licht heen, zuipen, en dan nog 4 uur door het duister terug. Op 1 avond...'
We kijken elkaar aan.
'Onvoorstelbaar. Een enkele reis vind ik mooi zat.'
'Ik begrijp het heel goed... ik bedoel... dat er dan dooien vallen.'

Ik kijk om me heen. De afdaling is steil. We staan halverwege. Het is overdag en het is oppassen en uitkijken. The Devils Staircase...
.....op een onbewaakt ogenblik zal de duivel je grijpen......
...be carefull...

Vanavond als het donker is moet ik dus terug.
Ik hoop dat de maan schijnt.
Dadelijk aan de whisky in Kings House Hotel. Misschien moet ik het niet te dwaas maken. Als ik tenminste bij zinnen blijf. Die grens zoek ik op. Het randje. Dat hoort in mijn leven. Balanceren op het randje. En voor ik het weet zit ik erover.... over het randje....
En op het randje zit... hier... de duivel... (sorry ik sla op hol)

'Je bent gek als je dat gaat doen.'
'Wat?'
'Vannacht teruglopen. Ik doe niet mee. Ik blijf slapen in Kings House Hotel.'
'Driehonderd jaar geleden deden ze dat ook. En hier en nu ben ik om ervaringen op te doen.'
Ik zie vaag een donkere schim in de bocht achter een rots.
'De duivel!' roep ik. 'Daar!' Ik wijs, met gestrekte arm.
Maar direct daarna zie ik het niet meer. Slechts een donkere flits. Alsof het verbeelding is. Mijn fantasie me parten speelt.
Maar toch...
'Ik voel een duistere aanwezigheid.....'

'Je doet maar,' zegt hij, 'maar ik ga niet mee vannacht....
En kijk uit. De nacht is van de duisternis, de doden en de geesten.
De duivel waart er rond.'


Van Kinlochleven naar Kings House Hotel