Mijn reis naar een andere planeet

De planeet aarde bestaat voor een deel uit zeeën en meren.
Nu ik regelmatig onder water kom, word ik steeds nieuwsgieriger. Hoe hebben ze daar onder water hun maatschappij ingericht?
En omdat ik het niet kan laten, ga ik een beetje vergelijken. Onder water, met boven water. Mijn referentiekader, zeg maar.
Ik vraag me af wat ze er onderwater van hebben 'gebakken'. Is er sprake van vooruitgang? Ontwikkeling, techniek? Of heeft de tijd er stilgestaan?
De maatschappij van de aarde boven water heeft zich in ieder geval nogal ontwikkeld. Het is niet meer wat het ooit was. Sommige mensen noemen dat 'de vooruitgang'. Ik twijfel daarover.
Maar, de vraag van nu is: Hoe hebben ze onder water hun maatschappij ingericht?

Natuurlijk is het me opgevallen dat de maatschappij van de onderwaterwezens er nogal basic uitziet. Maar vervolgens denk ik aan tijd en geld, in de bovenwereld ontzettend belangrijke dingen. En ik denk aan de gevangenis bij ons in de stad. Daar kunnen we echt niet zonder. En een regering voor wetten en orde. Politie. De koning en de koningin.
En dan komen de asielzoekers en vluchtelingen langs. Daar worden we tegenwoordig mee overspoelt. Landen, grenzen, oorlog. Arm en rijk.
Ik denk aan stress, psychische problemen, ziekenhuizen.
Scholen waar je dingen kunt leren. Slimme mensen en domme mensen.

Ik begin met een theorieonderzoekje bij Inmo Divers Home. Uit de kast pluk ik de Rotes Meer Riff Furher en bestudeer het leven in de Rode Zee. Het is een Duitse vertaling. Taal. Ik struikel direct over de taal. Taal onder water. Bestaat die? Praten vissen? Communiceert de octopus?
Als ik onder water praat hoor ik mezelf niet eens. Duikers doen gebarentaal onder water.
Maar terug naar de Rotes Meer Riff Furher. Er staan veel foto's in van waterwezens in maten, soorten en kleuren. Ik lees over gedrag, voedsel, vreten en gevreten worden. Maar er staat nix over ziekenhuizen, gevangenissen of scholen.
Dus laat ik zelf maar es op onderzoek uitgaan.

De volgende dag duik ik in de Rode Zee, die diep en intens blauw is. Rechts van mij is een koraalwand met met kleuren en waterwezens, links van mij driedimensionaal blauw. Diep en oneindig.
Ik zwem zo ontspannen mogelijk. Ik geniet gewoon heel erg. Het is er prachtig. Wonderbaarlijk. Mysterieus. Sprookjesachtig. Maar daar kom ik even niet voor.
Ik tref een Papegaaivis. Die herken ik uit de Rotes Meer Riff Furher. Het is een uitbundige en prachtig gekleurde vis, in allerlei papegaai schakeringen.
Ik vraag haar: 'Hoi Papegaaivis, hoe zit dat bij jullie met feesten. Vieren jullie je verjaardag?'
De Papegaaivis kijkt me verbaasd en wat star aan. Er komt geen reactie.
'En hebben jullie ook miss-verkiezingen?' probeer ik. 'Wie is mooiste Papegaaivis?' Ik zwem wat dichterbij, maar dan schiet de papegaaivis er snel van door.
In de koraalwand zit verscholen de octopus. Acht armen. Ik denk direct aan mijn horloge. Als ik 8 armen had, wilde ik ook 8 horloges. Dat zou ik ontzettend hip vinden. Maar ik zie geen horloge bij de octopus. En hoe ik ook speur, nergens in de koraalwand zie ik klokken.
Misschien doen ze wel niet aan tijd...

Opeens denk ik aan schildpad en mijn avontuur in de nacht. *
Dus zwem ik naar schildpad in de overhangende krocht en vraag: 'Waar is jullie ziekenhuis?'
'Ziekenhuis?' zegt schildpad. 'Leg es uit.'
En ik vertel over zieke mensen, over gezond en ongezond. Over de dood.
Schildpad luistert en humt.
'Hoe zien jullie gevangenissen eruit?' vraag ik schildpad.
'Gevangenissen?' zegt schildpad. 'Leg es uit.'
En ik vertel van misdaad en straf. Ik vertel over criminelen.
'Hebben jullie ook vluchtelingen? Asielzoekers? Oorlog?'
Schildpad doet zijn ogen wijd open en knippert.
Hij schudt vaak zijn hoofd.
'En hoe zit dat met milieuvervuiling?'
'Milieuvervuiling...' zegt schildpad en dan knikt hij.

Langzamerhand leer ik steeds meer van de wereld onder water. Ik leer dat onder en boven niet met elkaar te vergelijken zijn.
Ik ben graag onder water. Bij de waterwezens en het koraallandschap van de Rode Zee. Ik voel me er thuis.
Als ik uiteindelijk na een week weer opduik in de gewone bovenwereld en iemand daar vraagt me: 'Waar ben je geweest?' zeg ik: 'Ik ben een tijdje op een andere planeet geweest.
Het is daar heel bijzonder anders.
Je kunt je het niet voorstellen.'

* zie: De nachtduik