De reis en de reetveter
Blijf op de hoogte en volg akke
10 Oktober 2013 | Italië, Firenze
De laatste dag met de franciscanen vroeg de remonstrantse pastor: -wat heeft deze reis jullie gebracht?-
Daar hebben we allemaal wat op kunnen zeggen. Ik ook. Het probleem met mij was, toen, dat mijn reis nog niet beëindigd was. Dat heb ik ook gezegd. -het is me allemaal nog niet duidelijk, maar ik heb nog een stukje reis over. Het komt vanzelf-
Zo gaat dat vaak met mij.
Heldere gedachten en samenvattingen zijn niet altijd op afroep beschikbaar. Ze komen. Soms op bijzondere momenten. Bijvoorbeeld als ik midden in de nacht wakker word, bespringt een gedachte me. Superhelder. Naast mij ligt vaak pen en papier. Want een eigenschap van mijn gedachten is dat ze flitsend komen en flitsend gaan. Vastleggen dus en eventueel uit bed voor pen en papier. Als ik dan 's morgens bij zinnen kom ben ik verrast door de scherpte van de gedachten.
Er is nog een manier voor flitsende zinnen. Dat heeft met een bepaald soort spirit te maken. Die laat ik hier even onbeschreven.
En verrassend ook overdag komt de geest soms onverwacht en rolt een gedachte of verhaal. Een goeie actie, een avontuurtje of gedachte. Veel kan bijdragen aan.
Een reisafsluiter?
Eigenlijk weet ik het niet zo goed. Alles is wel een beetje beschreven.
Het eten is lekker
Italië heel mooi.
De Italianen bijzonder gastvrij, behulpzaam en charmant
De Italiaanse taal = musica! Ik diep mijn luistercursus van de Action weer op, en nu serieus
Een reisgezelschap is verrassend goed te doen.
Remonstranten, katholieken en protestanten dat gaat samen. Mijn ervaring!
Alleen reizen = verdwalen en levensgevaarlijk
Alleen reizen is zelfstandig worden, zelfbewust en vrijheid. Heerlijk om te doen
Franciscus werkt verdiepend. Ik kon regelmatig afdalen naar mijn innerlijk en bij mezelf komen. Er gebeurde nog veel meer. Niet alles valt te beschrijven. Ik was vaak vrolijk en blij en erg gelukkig.
Mijn lijf is bestand tegen wandelen door de bergen. Het is heftig en heerlijk.
Pijn en vreugde.
Beide uitersten heb ik verkend. Ze horen ook een beetje bij Franciscus.
Vreugde en verdriet. Ik kom ze vaker tegen. Er valt mee te dealen. Ze liggen naast elkaar
En de reetveter?
Hoe is het daarmee gegaan?
Ergens op de route staat Franciscus. Als beeld. Aan zijn voeten stenen, gedichten, kaartjes, smeekbeden, knuffels.
En mijn reetveter.
Als symbool van mijn reis.
Minimaal. Bescheiden. Bijna nix.
Eenvoud
7 gram
Daar hebben we allemaal wat op kunnen zeggen. Ik ook. Het probleem met mij was, toen, dat mijn reis nog niet beëindigd was. Dat heb ik ook gezegd. -het is me allemaal nog niet duidelijk, maar ik heb nog een stukje reis over. Het komt vanzelf-
Zo gaat dat vaak met mij.
Heldere gedachten en samenvattingen zijn niet altijd op afroep beschikbaar. Ze komen. Soms op bijzondere momenten. Bijvoorbeeld als ik midden in de nacht wakker word, bespringt een gedachte me. Superhelder. Naast mij ligt vaak pen en papier. Want een eigenschap van mijn gedachten is dat ze flitsend komen en flitsend gaan. Vastleggen dus en eventueel uit bed voor pen en papier. Als ik dan 's morgens bij zinnen kom ben ik verrast door de scherpte van de gedachten.
Er is nog een manier voor flitsende zinnen. Dat heeft met een bepaald soort spirit te maken. Die laat ik hier even onbeschreven.
En verrassend ook overdag komt de geest soms onverwacht en rolt een gedachte of verhaal. Een goeie actie, een avontuurtje of gedachte. Veel kan bijdragen aan.
Een reisafsluiter?
Eigenlijk weet ik het niet zo goed. Alles is wel een beetje beschreven.
Het eten is lekker
Italië heel mooi.
De Italianen bijzonder gastvrij, behulpzaam en charmant
De Italiaanse taal = musica! Ik diep mijn luistercursus van de Action weer op, en nu serieus
Een reisgezelschap is verrassend goed te doen.
Remonstranten, katholieken en protestanten dat gaat samen. Mijn ervaring!
Alleen reizen = verdwalen en levensgevaarlijk
Alleen reizen is zelfstandig worden, zelfbewust en vrijheid. Heerlijk om te doen
Franciscus werkt verdiepend. Ik kon regelmatig afdalen naar mijn innerlijk en bij mezelf komen. Er gebeurde nog veel meer. Niet alles valt te beschrijven. Ik was vaak vrolijk en blij en erg gelukkig.
Mijn lijf is bestand tegen wandelen door de bergen. Het is heftig en heerlijk.
Pijn en vreugde.
Beide uitersten heb ik verkend. Ze horen ook een beetje bij Franciscus.
Vreugde en verdriet. Ik kom ze vaker tegen. Er valt mee te dealen. Ze liggen naast elkaar
En de reetveter?
Hoe is het daarmee gegaan?
Ergens op de route staat Franciscus. Als beeld. Aan zijn voeten stenen, gedichten, kaartjes, smeekbeden, knuffels.
En mijn reetveter.
Als symbool van mijn reis.
Minimaal. Bescheiden. Bijna nix.
Eenvoud
7 gram
-
10 Oktober 2013 - 19:30
Annet:
Hoi gek mens,
Wel gewassen hoop ik ;-). Geniet er nog lekker van.
Liefs
Annet -
10 Oktober 2013 - 21:39
De Protestantse Geestelijk Verzorger:
Lieve Akke,
Mooie afsluiting van een onvergetelijke reis! Het verhaal is rond.
Nu het volgende avontuur! Het ga je goed!!
Margreeth -
10 Oktober 2013 - 22:24
Hilda:
Lieve Akke,
Ja bijna is de reis ten einde zal je mooie verhalen missen!
Heerlijk al die mooie mensen ontmoeten en het alleen zijn lijkt mij erg confronterend
het helemaal op jezelf terug geworpen worden. Alle tijd om je leven te overdenken....
Mooie dingen naar boven halen minder mooie dingen komen dan ook vanzelf.
Sterkte met het terugkomen in de andere wereld.
Liefs! -
11 Oktober 2013 - 09:21
Renze:
hoi Akke
't was weer fijn om je belevenissen te volgen....
mooie gedachten over samen en alleen reizen...
een reis die niet stopt, maar ook straks weer doorgaat...
eenvoud en bescheidenheid dat spreekt me aaan,
evenals Fransiscus en de paus...
genoeg gespreksonderwerpen voor onderweg...
een geode terugreis, hoop je weer snel te spreken...
liefs, Renze -
11 Oktober 2013 - 16:58
Nicole:
Heerlijk, ik wil een foto! Helaas nog steeds geen app, word aan gewerkt! Tot snel mattie, liefs Nicole -
12 Oktober 2013 - 14:11
Akke Kuipers:
lieve gekke mensen
ik ben weer thuis. in het hoge noorden. het regende toen ik aankwam.mijn huis was leeg en koud. ik moet wennen.
ik vond het heerlijk verhalen te schrijven en te delen. met reacties was ik heel blij. alsof thuis er een beetje bij was.
allemaal hartelijk bedankt!
ik zie jullie graag binnenkort
veel liefs xxx en de volgende reis wordt gepland!!
akke -
17 Oktober 2013 - 15:23
Grietje:
Lieve Akke
Heb in een ruk je laatste verhalen gelezen en weet je, je kan er niet mee stoppen voor je ze allemaal gelezen hebt, dat is het voordeel dat je er een paar weken tussen uit knijpt.
Wij hebben weer erg genoten van al jou verhalen en rare belevenissen en hopelijk is je huis nu weer een beetje op temperatuur geniet maar weer lekker van jou biertje en hopen snel weer wat van je horen.
Liefs Geert en Grietje. -
28 Oktober 2013 - 14:52
De Spotter:
Lieve Akke,
Ja, het is van gekomen. Via Karen heb ik je gevonden. Stoere verhalen met mooie waarnemingen maar ook hier en daar met ontroering. Je schrijft hartstikke goed. Fijn dat je Bertoli (Bartolli) bezocht hebt en dat je dezelfde ervaring had als ik een jaar eerder. Ik moest wel lachen om jouw typering: die levenslustige katholieke spotter. Hoe dan ook: jij was voor mij dat roodharige lachebekkie (terwijl ik weet dat er veel meer kanten zijn...). En inderdaad: de Franciscaanse groep was prima: naast goede gesprekken ook veel plezier en een goeie borrel op z'n tijd.
Hoop je weer te zien in het voorjaar op een reünietje somewhere.
Big hugh van de Spotter.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
