waar zou ik zijn zonder de trein
Blijf op de hoogte en volg akke
14 September 2013 | Nederland, Groningen
Tijdens mijn reis naar Boedapest stond in de rij voor de incheckbalie een jongen. Op vertoon van zijn mobiel mocht hij gewoon doorlopen. Toen ik daarop mijn mobiel toonde, gebeurde er iets heel anders. Met een bedenkelijk lachje vroegen ze om mijn incheckpapieren.
Inmiddels heb ik het helemaal begrepen.
-mobiel inchecken-
Ik voel me bij de tijd. Het scheelt trouwens een A-4tje en dat is natuurlijk welkom. Voor rug en milieu.
Vandaag nog meer -bij de tijd-jes- opgedaan.
Je geliefde ten huwelijk vragen, bijvoorbeeld, gaat tegenwoordig niet meer zonder draaiboek. Het is een actie die voorbereiding en zorgvuldigheid vraagt. En geheimhouding! (ik zeg nix)
Soms denk ik met ipad en smartphone bij de tijd te zijn, maar de ontwikkeling gaat razendsnel. Voor ik het weet mis ik de gedragscode van 2013.
Ik ben onderweg. Word vervoerd door trein en bus vanwege spoorwegwerkzaamheden. Daar zou ik over kunnen klagen. Dat is helemaal niet zo moeilijk. Ik zit namelijk altijd opgescheept met spoorwegwerkzaamheden, als ik met het spoor reis.
Zo stond ik op een vroege ochtend met een clubje medereizigers kleumend te wachten op de bus, die de trein vanaf Schiphol verving. Het duurde wel 20 minuten voor de bus kwam.
En toen gebeurde het. Het zoemde door de koude morgen.
- dit kan toch niet-
- dat zoiets tegenwoordig nog bestaat-
- we moeten ons schamen voor ons land-
- waar ter wereld is het openbaar vervoer zo slecht geregeld-
Dit was het wachten meer dan waard! dat begrijp je.
En opeens was daar de bus, die op uiterst comfortabele wijze de spoorwegwerkzaamheden omzeilde. En wij mochten mee.
Ik zit hier en nu in een -spoorwegwerkzaamheden-omzeilende- bus. Vlak achter de chauffeur. Ik kijk naar zijn nek. Vanonder begrensd door een stukje lichtblauwe kraag van het uniform. Vanboven door een randje haar. Daar tussen is dus de nek. Geschoren. Vanmorgen nog bijgewerkt zo lijkt het. Er zit glas tussen de nek van de chauffeur en mijn hand. Dat is misschien maar goed ook. Ik kan me moeilijk bedwingen. Wil de gladheid van de nek testen. En het haar met die kale plek. Rond en glimmend.
Ik weet het: -ledigheid is des duivels oor kussen-
Mis. Foute gedachte. De man voor me heeft oren. Opvallende oren. Duivelse oren. Niet dat ik ze wil kussen. Nee, laat maar. En die hoorntjes? Zie ik dat goed?
Waar brengt deze reis ons?
Het glas is geluk. Mijn buurvrouw slaapt. De regen tikt zachtjes tegen het zolderraam. De duivel voor mij groet een handlanger. Buiten is het grauw en donker. Politie en ambulances met zwaailichten. Guur en unheimisch.
Binnen is het droog en warm
-waar zou ik zijn zonder de trein?-
Inmiddels heb ik het helemaal begrepen.
-mobiel inchecken-
Ik voel me bij de tijd. Het scheelt trouwens een A-4tje en dat is natuurlijk welkom. Voor rug en milieu.
Vandaag nog meer -bij de tijd-jes- opgedaan.
Je geliefde ten huwelijk vragen, bijvoorbeeld, gaat tegenwoordig niet meer zonder draaiboek. Het is een actie die voorbereiding en zorgvuldigheid vraagt. En geheimhouding! (ik zeg nix)
Soms denk ik met ipad en smartphone bij de tijd te zijn, maar de ontwikkeling gaat razendsnel. Voor ik het weet mis ik de gedragscode van 2013.
Ik ben onderweg. Word vervoerd door trein en bus vanwege spoorwegwerkzaamheden. Daar zou ik over kunnen klagen. Dat is helemaal niet zo moeilijk. Ik zit namelijk altijd opgescheept met spoorwegwerkzaamheden, als ik met het spoor reis.
Zo stond ik op een vroege ochtend met een clubje medereizigers kleumend te wachten op de bus, die de trein vanaf Schiphol verving. Het duurde wel 20 minuten voor de bus kwam.
En toen gebeurde het. Het zoemde door de koude morgen.
- dit kan toch niet-
- dat zoiets tegenwoordig nog bestaat-
- we moeten ons schamen voor ons land-
- waar ter wereld is het openbaar vervoer zo slecht geregeld-
Dit was het wachten meer dan waard! dat begrijp je.
En opeens was daar de bus, die op uiterst comfortabele wijze de spoorwegwerkzaamheden omzeilde. En wij mochten mee.
Ik zit hier en nu in een -spoorwegwerkzaamheden-omzeilende- bus. Vlak achter de chauffeur. Ik kijk naar zijn nek. Vanonder begrensd door een stukje lichtblauwe kraag van het uniform. Vanboven door een randje haar. Daar tussen is dus de nek. Geschoren. Vanmorgen nog bijgewerkt zo lijkt het. Er zit glas tussen de nek van de chauffeur en mijn hand. Dat is misschien maar goed ook. Ik kan me moeilijk bedwingen. Wil de gladheid van de nek testen. En het haar met die kale plek. Rond en glimmend.
Ik weet het: -ledigheid is des duivels oor kussen-
Mis. Foute gedachte. De man voor me heeft oren. Opvallende oren. Duivelse oren. Niet dat ik ze wil kussen. Nee, laat maar. En die hoorntjes? Zie ik dat goed?
Waar brengt deze reis ons?
Het glas is geluk. Mijn buurvrouw slaapt. De regen tikt zachtjes tegen het zolderraam. De duivel voor mij groet een handlanger. Buiten is het grauw en donker. Politie en ambulances met zwaailichten. Guur en unheimisch.
Binnen is het droog en warm
-waar zou ik zijn zonder de trein?-
-
14 September 2013 - 19:28
Hilda:
Lieve zus,
Alweer op reis zoals gewoonlijk met reetveters!
Mooi kun je dingen beschrijven ik geniet ervan!
Ga zo door mijn lieve zusje!
Heel veel plezier en doe voorzichtig denk aan je! Hvj! -xxx- -
14 September 2013 - 19:48
Akke Kuipers:
Zusje! Ja die reetveters zijn trouwe metgezellen! Overal voor te gebruiken. Ik heb ontzettend veel goeie tips gekregen. Zels als afwasborstel blijken ze te werken. Je kunt het zo gek niet bedenken of er is een kans. Net hoorde ik iemand die in hoge nood thee heeft getrokken van een reetveter. Dat ging mij wat te ver hoor. Maak je geen zorgen.
Overal ligt het avontuur op straat. Ik zit hier in een luie stoel met voetenbankje en uitzicht op een klm-er. Die is niet gevaarlijk hoor. Naast mij een man die ruikt naar vanille. Ik moet constant slikken. Associaties met carameltoffees.
Het ga je goed in veilig leens.
Liefs en hvj2
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
