Fortunato, specialamento!
Blijf op de hoogte en volg akke
16 September 2013 | Italië, Firenze
Ik twijfel vandaag aan mijn vaardigheden als reiziger!
Het ontbijtteam had zich verslapen. Ik heb nog een half uur gewacht. Met een lege maag vertrokken. Ergens in Firenze bij een kiosk een broodje mozzarella gescoord, met kamillethee. Daarop start de tocht voorspoedig. Ik hoef alleen maar de rivier de Arno te volgen. Dat kan iedereen. Ik dus ook.
Toen de trip de bergen insloeg ging het snel bergafwaarts. In figuurlijke zin dan, want de weg steeg. Ik zweette. Maar dat zweet vloeide nodeloos. Ik zat fout en moest weer bergafwaarts.
Van een behulpzaam Italiaans echtpaar mocht ik afdalen in hun auto. Dat zou de start zijn van meerdere auto-trips.
Het ging niet lukken. Het echtpaar zette me op De Route, maar ik was De Weg kwijt. Een lieve dame bracht me tot Incontro, toen wist ze het zelf ook niet meer en nam me mee terug naar Croce dei Frati. Dat stond ook in de gids, maar ze twijfelde nogal en toen twijfelde ik ook. Ze wilde me wel meevoeren terug naar het beginpunt, maar daar werd ik niet vrolijk van. Dus sloeg ik de weg in waarvan zij dacht dat dat wel es De Weg zou kunnen zijn. Duitse wielrenners maakten me duidelijk dat niet het geval was. Ik moest weer terug.
Terug naar het startpunt Croce dei Frati, die uiteindelijk waarschijnlijk een ander Croce bleek te zijn.
Daar ontmoette ik de Italiaanse Srilankaan. Het was een mooie donkere man en hij had een scooter. Hij wist Het ook niet, maar ik mocht wel op zijn scooter. Achterop. Mijn rugzak ook. Het was beregezellig en ook comfortabel zoals die scooter de berg opreed. Maar kwam hij er ook niet uit. Bij het Croce dei Frati liet hij me weer gaan.
-Na 400 meter links en dan voorbij een zwembad zonder water weer links. Sorry ik moet aan het werk, anders..-
Muchos gracias signore!!
Ik twijfel echt aan mijn vaardigheden als reiziger.
Het gaat namelijk weer mis. Ik beland ergens midden in de bergen en kom daar een jager tegen. Met honden en een jachtgeweer. Net tevoren had ik mijn pepperspray onder handbereik geplaatst. Maar goed ook! Lef en durf, zoiets.
De jager nodigt me in zijn auto. Hij zweet. Het vocht spat van zijn gezicht. Ik ben middenin de bergen. Hij heeft 2 honden. Gevaarlijke honden en een geweer. Ik ben alleen. Verdwaald.
Maar hij weet de weg! Dus: -stap in signorita-
-Nooit doen Akke..nooit met vreemde mannen de bergen in-
Ik heb geen keus. Of ik verhonger en verdorst, rondjes dwalend in de berggebieden net buiten Firenze, of ik lever me uit aan de genade van de jager.
Ik kies voor de laatste optie. Ik stap in. De jager brengt me op de route. Ik herken de beschrijving van de Srilankaan. Het waterloze zwembad. Ik zit op de route, de weg naar Casimore.
De jager laat me gewoon gaan. Ik stap uit de auto. Hij schiet me niet neer. Laat zijn honden niet op me los. Hij overweldigt me niet. Hij wijst me De Weg! Nog 700 meter lopen!
Daar is Casimore. Bed and breakfast.
Ik word uitbundig ontvangen door Mauritio. Water en wijn. Fortunato. Specialamento. Passionate.
Met zo'n start valt alles te overwinnen!!!
Het ontbijtteam had zich verslapen. Ik heb nog een half uur gewacht. Met een lege maag vertrokken. Ergens in Firenze bij een kiosk een broodje mozzarella gescoord, met kamillethee. Daarop start de tocht voorspoedig. Ik hoef alleen maar de rivier de Arno te volgen. Dat kan iedereen. Ik dus ook.
Toen de trip de bergen insloeg ging het snel bergafwaarts. In figuurlijke zin dan, want de weg steeg. Ik zweette. Maar dat zweet vloeide nodeloos. Ik zat fout en moest weer bergafwaarts.
Van een behulpzaam Italiaans echtpaar mocht ik afdalen in hun auto. Dat zou de start zijn van meerdere auto-trips.
Het ging niet lukken. Het echtpaar zette me op De Route, maar ik was De Weg kwijt. Een lieve dame bracht me tot Incontro, toen wist ze het zelf ook niet meer en nam me mee terug naar Croce dei Frati. Dat stond ook in de gids, maar ze twijfelde nogal en toen twijfelde ik ook. Ze wilde me wel meevoeren terug naar het beginpunt, maar daar werd ik niet vrolijk van. Dus sloeg ik de weg in waarvan zij dacht dat dat wel es De Weg zou kunnen zijn. Duitse wielrenners maakten me duidelijk dat niet het geval was. Ik moest weer terug.
Terug naar het startpunt Croce dei Frati, die uiteindelijk waarschijnlijk een ander Croce bleek te zijn.
Daar ontmoette ik de Italiaanse Srilankaan. Het was een mooie donkere man en hij had een scooter. Hij wist Het ook niet, maar ik mocht wel op zijn scooter. Achterop. Mijn rugzak ook. Het was beregezellig en ook comfortabel zoals die scooter de berg opreed. Maar kwam hij er ook niet uit. Bij het Croce dei Frati liet hij me weer gaan.
-Na 400 meter links en dan voorbij een zwembad zonder water weer links. Sorry ik moet aan het werk, anders..-
Muchos gracias signore!!
Ik twijfel echt aan mijn vaardigheden als reiziger.
Het gaat namelijk weer mis. Ik beland ergens midden in de bergen en kom daar een jager tegen. Met honden en een jachtgeweer. Net tevoren had ik mijn pepperspray onder handbereik geplaatst. Maar goed ook! Lef en durf, zoiets.
De jager nodigt me in zijn auto. Hij zweet. Het vocht spat van zijn gezicht. Ik ben middenin de bergen. Hij heeft 2 honden. Gevaarlijke honden en een geweer. Ik ben alleen. Verdwaald.
Maar hij weet de weg! Dus: -stap in signorita-
-Nooit doen Akke..nooit met vreemde mannen de bergen in-
Ik heb geen keus. Of ik verhonger en verdorst, rondjes dwalend in de berggebieden net buiten Firenze, of ik lever me uit aan de genade van de jager.
Ik kies voor de laatste optie. Ik stap in. De jager brengt me op de route. Ik herken de beschrijving van de Srilankaan. Het waterloze zwembad. Ik zit op de route, de weg naar Casimore.
De jager laat me gewoon gaan. Ik stap uit de auto. Hij schiet me niet neer. Laat zijn honden niet op me los. Hij overweldigt me niet. Hij wijst me De Weg! Nog 700 meter lopen!
Daar is Casimore. Bed and breakfast.
Ik word uitbundig ontvangen door Mauritio. Water en wijn. Fortunato. Specialamento. Passionate.
Met zo'n start valt alles te overwinnen!!!
-
16 September 2013 - 19:30
Hilda:
Lieve Akke wat een toestand zeg voor jij op het rechte pad zit!
Past ook wel een beetje bij jou! Wat een avontuur!
Niet met vreemde mannen meegaan .....ik heb je nog zo gewaarschuwd gelukkig liep het goed af! Zo te lezen bespeurde ik bij jou ook enige angst!
Ik hoop dat het morgen voorspoediger gaat! Geniet ervan! En voor straks lekker slapen.
Dikke knuffel! -
16 September 2013 - 19:44
Ellen:
Dag laiverd,
Nu snap ik beter waarom je dit een "reis" noemt en geen " vakantie" ! Geniet van al het moois wat je pad kruist. Ondertussen leer ik de kunst van t modelleren ;-)
Warme Hugh -
16 September 2013 - 19:51
Akke Kuipers:
ja schat, ik ben een schijterd, wist je dat nog niet?
en ik ga nooit met vreemde mannen mee, maar vandaag had ik geen keus, dat begrijp je vast. anders zat ik nu handenwringend in het oerwoud van Firenze, in plaats van op een heerlijke bank kijkend naar de tv met belangrijke Amerikaanse acties. stupid, zegt mijn mede-b&b-ganger. ik knik braaf. het wereldnieuws is een beetje langs me heen gegaan. soms is het beter risico's te nemen, alleen weet je pas achteraf of het beter was..
morgen beleef ik nix. alleen eekhoorntjes spotten en giftige slangen op mijn pad. daar moet ik niet op gaan staan, waarschuwt de gids. en dat ben ik ook niet van plan.
een verhaal moet dus morgen uit de duim gezogen. ach dat zal ook wel weer lukken..
xxx -
16 September 2013 - 20:09
Akke Kuipers:
ja ellen, het is hard werken! en genieten, dat kan zelfs een combi zijn, en leren pak ik gelijk mee, in 1 moeite hoor!
modelleren? wie weet kunnen we iets toevoegen aan elkaar
hug x -
18 September 2013 - 22:37
Erik:
Toemaar Akke nog maar met begonnen en nu al zo spannend.
Veel succes ik ga nu door naar je volgende verhaal:) je schrijft mooi en ik kan mij goed inleven in de hoofdpersoon;)
X Erik -
18 September 2013 - 22:52
Akke Kuipers:
Erik dat is mooi! Er volgen nog vele verhalen en ik verwacht dat je ze allemaal leest!
Xxx
-
23 September 2013 - 10:01
Ilse:
Lieve Akke,
Ik weet dat we dit vraagstuk meerdere keren hebben besproken en zo kwam het in real life op je pad... How exciting! Lekker genieten (en regelmatig flink zweten ;)) , kus X -
23 September 2013 - 22:38
Akke Kuipers:
Lief ilse.. Zweten avontuur en genieten. Alles loopt voorspoedig. voorzover mogelijk
Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
