Moscow
Blijf op de hoogte en volg akke
15 Maart 2017 | Rusland, Moskou
Als het vliegtuig landt op vliegveld Moscow Sheremet staat de zon rood en laag bij de horizon.
'Het was een zonnige dag,' zegt Dimitri. Hij haalt me van het vliegveld. 'De lente is vroeg van start gegaan. Overdag plus 10 en 's nachts rond het vriespunt.'
Om 7 uur rijden we. Het is donker. Ik zie duisternis en de lichtjes van de stad. We rijden door het bos. Rechts en links zijn stammen van bomen.
'Greenpeace wilde de aanleg van deze weg tegen te houden. Dat is mislukt,' vertelt Dimitri. 'Want hij ligt er al weer een aantal jaren. Bomen en uitlaatgassen, das geen goeie combi. Ook de dieren hebben ervan te lijden,' zegt hij. Ik denk aan de rugstreeppad en de korenwolf; ze waren in staat om de aanleg van wegen en spoorlijnen in Nederland een tijdje tegen te houden. Maar uiteindelijk legden ze toch 'het loodje.'
'Maar je kan nu wel rechtstreeks naar Petersburg, 735 km. En das ook wat.'
Ik ben de enige toerist tot nu toe voor de BAM expres en dat wil ik graag zo houden. Ik red me wel met de Russen. Dimitri is van de cijfertjes. In de tijd dat ik bij hem in de auto zit vertelt hij de lengte van de ringweg, het aantal mensen dat woont in de verschillende sectoren van Moskou, binnen de ring zoveel en buiten de ring zoveel. En hoeveel mensen dagelijks met de metro gaan. Ik vermoed dat hij er een onderzoek over gelezen heeft (met gretigheid en dat zijn opslag capaciteit voor cijfertjes groot is). De spoorlijn naar Vladiwostok is 9398 km. Dat schrijf ik snel op anders ben ik het kwijt.
Hotel Maxima Zarya. Ik was er in september 2016. Een functioneel sovjet hotel met vloerbedekking, lange gangen en deuren. Ik krijg kamernummer 432 en herken het bed en de inrichting. 1 nachtje ga ik er doorbrengen, morgen stap ik op de trein.
Ik hoop op sneeuw en ijs en bittere kou. Volgens Dimitri zit dat wel goed in het oosten.
In de trein is geen wifi en ook andere online verbindingen gaan niet gebeuren verwacht ik. Ik moet het hebben van de rechtstreekse contacten gewoon ter plekke. Ik beschrijf het wel in verhalen en spaar ze op.
Zondag kom ik aan in Severobaikalsk aan het Baikalmeer. Daar stap ik uit de trein, zoek een hosteltje. Wie weet is daar wifi en kan ik verhalen lanceren.
Dinsdag 14 maart 2017
'Het was een zonnige dag,' zegt Dimitri. Hij haalt me van het vliegveld. 'De lente is vroeg van start gegaan. Overdag plus 10 en 's nachts rond het vriespunt.'
Om 7 uur rijden we. Het is donker. Ik zie duisternis en de lichtjes van de stad. We rijden door het bos. Rechts en links zijn stammen van bomen.
'Greenpeace wilde de aanleg van deze weg tegen te houden. Dat is mislukt,' vertelt Dimitri. 'Want hij ligt er al weer een aantal jaren. Bomen en uitlaatgassen, das geen goeie combi. Ook de dieren hebben ervan te lijden,' zegt hij. Ik denk aan de rugstreeppad en de korenwolf; ze waren in staat om de aanleg van wegen en spoorlijnen in Nederland een tijdje tegen te houden. Maar uiteindelijk legden ze toch 'het loodje.'
'Maar je kan nu wel rechtstreeks naar Petersburg, 735 km. En das ook wat.'
Ik ben de enige toerist tot nu toe voor de BAM expres en dat wil ik graag zo houden. Ik red me wel met de Russen. Dimitri is van de cijfertjes. In de tijd dat ik bij hem in de auto zit vertelt hij de lengte van de ringweg, het aantal mensen dat woont in de verschillende sectoren van Moskou, binnen de ring zoveel en buiten de ring zoveel. En hoeveel mensen dagelijks met de metro gaan. Ik vermoed dat hij er een onderzoek over gelezen heeft (met gretigheid en dat zijn opslag capaciteit voor cijfertjes groot is). De spoorlijn naar Vladiwostok is 9398 km. Dat schrijf ik snel op anders ben ik het kwijt.
Hotel Maxima Zarya. Ik was er in september 2016. Een functioneel sovjet hotel met vloerbedekking, lange gangen en deuren. Ik krijg kamernummer 432 en herken het bed en de inrichting. 1 nachtje ga ik er doorbrengen, morgen stap ik op de trein.
Ik hoop op sneeuw en ijs en bittere kou. Volgens Dimitri zit dat wel goed in het oosten.
In de trein is geen wifi en ook andere online verbindingen gaan niet gebeuren verwacht ik. Ik moet het hebben van de rechtstreekse contacten gewoon ter plekke. Ik beschrijf het wel in verhalen en spaar ze op.
Zondag kom ik aan in Severobaikalsk aan het Baikalmeer. Daar stap ik uit de trein, zoek een hosteltje. Wie weet is daar wifi en kan ik verhalen lanceren.
Dinsdag 14 maart 2017
-
15 Maart 2017 - 08:47
Hilda:
Lieve Akke,
Zo je zit al in Moscow in een hotel waar je al eerder bent geweest,
ach ja je bent een echte wereldreiziger!
Je hebt zin in de kou ik wens je veel kou toe....grapje maar ja als je het bewust opzoekt ;)
Hoop gauw iets van je te horen, zondag duurt wel erg lang maar ja als er geen wifi is houdt het op.
Goede reis en geniet ervan.
Dikke knuf!
-xxx-
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
