Een keurig onderkomen

De man heeft witte krullen en een donkerblauw jasje om een mager lijf. Hij ziet eruit alsof hij oud is, ook het woord breekbaar past. De vrouw is stevig en niet zomaar te breken. Ze heeft grijs haar in een keurig model gekapt. Een donkerblauwe trui en een grijze broek tot op de kuiten. Alles aan haar straalt uit dat ze van regels en orde houdt. Dat zegt ze dan ook een aantal malen in het gesprek. 'Als ze tegen mij zeggen: blijf thuis dan blijf ik thuis. Als het advies is: Ga niet met de trein tenzij het echt noodzakelijk is. Dan doe ik dat ook niet. Dan ga ik niet met de trein. '
Ik vertel dat ik wel met de trein reis en strax met de trein dwars door Nederland naar huis ga. 'Heb je een mondkapje?' vraagt ze. 'Ik bind wel een onderbroek of een sok om, volgens Rutte mag dat ook'. De vrouw schrikt en zegt: 'nou dan heb ik hier nog wel een mondkapje voor je,' Snel zeg ik: 'grapje' , en dat Mandy me een heel mooi handgemaakt kapje gaf, met vossen erop. Tenminste dat was het plan, het zijn witte stippen geworden op een blauwe ondergrond. Ik scharrel door mijn rugzak en pak het mondkapje, bind hem voor en show.
'Ja, wat leuk,' zeggen de man en de vrouw.

'Waarom heb je mij geappt?' vraagt ze dan. 'Je had beter kunnen bellen, nu loopt het geheugen van mij telefoon vol.' Ik vertel dat ik heb gebeld en toen er niet werd opgenomen heb ik geappt. Ze kijkt beschuldigend naar de breekbare man: 'waarom heb je niet opgenomen?' Hij mompelt wat onduidelijks. De vrouw pakt haar mobiel. 'Ik ben er niet zo goed in,' zegt ze, 'maar doordat je geappt hebt zit ik met mijn geheugen.' Omdat ik bang ben dat de man strax op zijn donder krijgt, bied ik aan om mijn app te verwijderen. Ze gaat naar de keuken en ontsmet haar mobiel. 'Eerst even ontsmetten', zegt ze. Ik verwijder het gesprek, maar de vrouw wil dat ik helemaal uit haar mobiel verdwijn. 'Niet omdat ik u wil verwijderen hoor,' zegt ze 'maar om mijn geheugen'. En dat krijg ik ook niet voor elkaar. (Ik kijk wel uit strax besta ik ook niet meer)

'Mijn man heeft gister zomaar aangeboden dat je hier kon komen en dat was niet handig', ze kijkt beschuldigend naar de man. 'Ja daar kunt u niets aan doen hoor en het is nu ook helemaal goed, maar u bent de eerste in deze moeilijke tijden en ik had de boel nog niet op orde en dat moest ik dus allemaal vandaag doen en al die boodschappen halen omdat u kwam. Ja het is goed hoor dat u komt, maar hij overlegt dat dan niet en dan sta ik er helemaal alleen voor. Ik was dan ook in de winkel voor al die boodschappen, toen u apte. U had beter kunnen bellen, maar daar begin ik niet weer over.
Strax raken we allemaal nog besmet ook.'
'Ja', zeg ik, 'da's best nogal een risico in deze moeilijke tijden'.

Woensdag 27 mei 2020