Mooi
Blijf op de hoogte en volg akke
06 Oktober 2018 | Spanje, Monreal
Het lijkt een waagstuk. Alleen lopen door Aragon.
Vanmorgen vertrek ik laat uit Tiebas. Eet het laatste brood, kaas, een banaan.
Ik ga immers naar Monreal en daar zijn winkels.
Ik loop niet richting Santiago, maar de andere kant op. De routetekens wijzen alleen maar naar Santiago. Ik loop richting Col de Somport, kom weinig mensen tegen, een paar pelgrims passeren me op de weg waar ik vandaan kom. Ze lopen naar Tiebas. We groeten en dat is het. Mooi is dat. Alleen lopen. Maar omdat de routetekens de andere kant opwijzen loop ik soms verkeerd. Dan komt er een moment dat ik twijfel en als de twijfel toeneemt, of het pad eindigt dan keer ik terug.
Het is bijzonder mooi. Ik geniet van het pad, van de weggetjes door de heuvels, het uitzicht aan mijn linkerkant over het dal.
Ik loop langs kleine dorpen. Het zijn mooie oude kerken. Ze zijn gesloten. Dat vind ik jammer. Ik loop graag een oude kerk in. Om even stil te zijn. Een lied te zingen. De magie van de ruimte te ervaren
Er is een kerk met losse stenen in de toren. Vogels schuilen er. Ze geven een vliegshow om de kerk als ik er langs loop.
Op het pad waar ik loop liggen vossenkeutels . Ik vind dode mollen, snippers slakkenhuis, donsveren van vogeltjes. De liefelijke natuur en de wrede natuur.
Eerst voel ik mijn heup. Maar alsof ie op gang moet komen gaat het steeds beter. Ik loop lekker en geniet van de tocht. Twijfelde ik in het donker van de nacht in het stapelbed in de albergeu van Tiebas aan mijn beslissing; nu ik hier loop wordt ik steeds blijer met de keus om het gebaande pelgrimspad te verlaten.
Ik ontdek dat er bussen zijn op mijn route die naar Pamplona rijden. Ik hoef niet heen en weer te lopen.
Na een paar verdwalingen kom ik in Monreal. Vind de albergue. Zoek een bed en drink thee. Dan ga ik op zoek naar de supermarkt. Ik dwaal wat rond, vraag een local. Er is geen supermarkt. Dat Is een vette tegenvaller. Het betekent geen eten voor morgen. Er is wel een bar. Vanavond om half 9 kan ik daar eten. Morgen moet ik een eind lopen naar de volgende pleisterplaats. En omdat het zondag is zijn de supermarkten gesloten.
Help.
zaterdag 6 oktober 2018
Monreal
Vanmorgen vertrek ik laat uit Tiebas. Eet het laatste brood, kaas, een banaan.
Ik ga immers naar Monreal en daar zijn winkels.
Ik loop niet richting Santiago, maar de andere kant op. De routetekens wijzen alleen maar naar Santiago. Ik loop richting Col de Somport, kom weinig mensen tegen, een paar pelgrims passeren me op de weg waar ik vandaan kom. Ze lopen naar Tiebas. We groeten en dat is het. Mooi is dat. Alleen lopen. Maar omdat de routetekens de andere kant opwijzen loop ik soms verkeerd. Dan komt er een moment dat ik twijfel en als de twijfel toeneemt, of het pad eindigt dan keer ik terug.
Het is bijzonder mooi. Ik geniet van het pad, van de weggetjes door de heuvels, het uitzicht aan mijn linkerkant over het dal.
Ik loop langs kleine dorpen. Het zijn mooie oude kerken. Ze zijn gesloten. Dat vind ik jammer. Ik loop graag een oude kerk in. Om even stil te zijn. Een lied te zingen. De magie van de ruimte te ervaren
Er is een kerk met losse stenen in de toren. Vogels schuilen er. Ze geven een vliegshow om de kerk als ik er langs loop.
Op het pad waar ik loop liggen vossenkeutels . Ik vind dode mollen, snippers slakkenhuis, donsveren van vogeltjes. De liefelijke natuur en de wrede natuur.
Eerst voel ik mijn heup. Maar alsof ie op gang moet komen gaat het steeds beter. Ik loop lekker en geniet van de tocht. Twijfelde ik in het donker van de nacht in het stapelbed in de albergeu van Tiebas aan mijn beslissing; nu ik hier loop wordt ik steeds blijer met de keus om het gebaande pelgrimspad te verlaten.
Ik ontdek dat er bussen zijn op mijn route die naar Pamplona rijden. Ik hoef niet heen en weer te lopen.
Na een paar verdwalingen kom ik in Monreal. Vind de albergue. Zoek een bed en drink thee. Dan ga ik op zoek naar de supermarkt. Ik dwaal wat rond, vraag een local. Er is geen supermarkt. Dat Is een vette tegenvaller. Het betekent geen eten voor morgen. Er is wel een bar. Vanavond om half 9 kan ik daar eten. Morgen moet ik een eind lopen naar de volgende pleisterplaats. En omdat het zondag is zijn de supermarkten gesloten.
Help.
zaterdag 6 oktober 2018
Monreal
-
07 Oktober 2018 - 07:15
Mandy:
Hoi lieve Akke,
Ik zie graag de foto's als je terug bent, maar het klinkt inderdaad heel mooi daar. Hopelijk heb je je buikje rond kunnen eten bij de bar en een doggybag mee. Anders sterkte met de knorrende maag.
Liefs Mandy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
