De man die zich onderdompelt in een ijswak
Blijf op de hoogte en volg akke
11 September 2016 | Rusland, Irkoetsk
Volgens de treintijd is het 4 uur AM. Sinds Moskou zijn we 5 tijdzones door getrokken. Maar in de trein heerst de Moskoutijd. Vannacht zal ik om 3.47 (treintijd) in Irkutsk aankomen. Eenmaal buiten maak ik een tijdsprong van 5 uur. De lokale tijd is dan 8.47 AM. Om alvast wat te wennen aan andere tijden sta ik op. Het is rustig . Iedereen lijkt nog te slapen. Ik haal heet water uit de samovar en maak thee. Eet zuurdesembrood die ik eergister op het station heb gehaald samen met een doosje smeerkaaspuntjes, paddestoelensmaak.
De zon schijnt fel. Het landschap is anders dan gister. De provodnitski komt met een emmertje mijn coupe binnen. Ze maakt het bed en het luik onder het bed van de Russische schoon. Ze poetst de hal. Normaal staat die vol mensen. Nu de gang leeg is biedt dat mogelijkheden voor schoonmaakwerkjes en loopjes. Ik sjouw wat heen en weer en kijk naar buiten. De omgeving is heuvelachtig. Bomen zijn groen, geel en rood. De huizen zijn klein, vaak van hout en bedekt met golfplaten. Hekwerken omgrenzen tuinen. Ik zie koolplanten en afrikaantjes, kassen van plastic; houtstapels, zanderige weggetjes.
Om half 6 ga ik nog even plat. Ik zak weg en even later hoor ik een kinderstem. Ik doe mijn ogen half op en en zie een man in mijn coupe staan. Hij maakt het bed van de Russische schone op. Hij komt met een complete familie mijn coupe bewonen. Zijn vrouw en dochter staan op de gang. Snel ruim ik wat op. Ik heb overal spullen liggen in de veronderstelling dat ik het vertrekje voor mij alleen zou houden. Nee dus. Ik pak mijn boeken, map, toiletas, kruidvatzakje van het bovenbed. De tafel orden ik. Het meisje komt binnen. Ik zeg 'prevjet' tegen haar. Ze kijkt verbaasd. Haar vader zegt wat tegen haar en dan zegt ze: Hello!
Ik had gehoopt op een dagje alleen in de coupe. Maar de familie is aardig. Ze komen uit een dorpje voor Krasnojarsk en stappen in Irkutsk op het vliegtuig naar Bangkok. 28 dagen vakantie op Ko Samui in Thailand. We hebben gelijk een klik. Ik was op Koh Tao een buureiland. Ik ging er duiken, zij gaan er zonnen en relaxen. We proberen wat engels, ik pak mijn plattegrond van Rusland en Azië erbij. De vrouw glimlacht ingehouden, het meisje heeft grote ogen en kijkt naar mij. De man praat, gebruikt Google translate en laat foto's en video's zien. Hij werkt bij het spoor en laat zich neer in ijswakken bij min 30 . Het filmpje gaat als volgt: de man stapt in badjas en laarzen uit een auto, gaat een bevroren rivier op, loopt naar een wak, gehakt in het ijs waar een ladder in staat. Hij doet zijn badjas en laarzen uit en gaat het water in. Hij gaat 3 x onder kopje onder en komt er dan weer uit. Op Google translate vertaalt hij: 'het is niet koud'. Ik geloof het direct. (Helaas is er geen ijs)
Om 9 uur hebben we een klein uurtje pauze. Ik zwerf over het station de stad Krasnojarsk in. Er is markt en ik ga op zoek naar een sinaasappel. Ze verkopen er bijna alles, alleen geen sinaasappels.
Op de brug over het station staat een zanger met gitaar. Hij zingt indrukwekkend. Ik sta een poosje te luisteren. Verzamel al mijn muntjes en werp ze in het bakje aan zijn voeten.
de trein van Krasnojarsk naar Irkutsk
Vrijdag 9 september
-
11 September 2016 - 13:03
Hilda :
Prachtige verhalen Akke!
Zie het zo voor me.
Heb je Wifi in de trein?
Je schrijft zoveel.....
Veel plezier verder!
Dikke knuffel!
Hilda -
11 September 2016 - 13:31
Akke Kuipers:
Dankje!!!! Zus van me!
Ik schrijf in de trein en spaar tot er wifi langs komt
Gister was er wifi in Litsvyanka vandaag in Irkutsk
morgen weer treinen. ( geen wifi)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley