Ronddwalen in gedachtes

Misschien ben ik wel allergisch voor verstandige keuzes. Ik vraag me af wat veilig is. Zijn de gebaande wegen de beste opie? En wat is angst? Is niet bang zijn eigenlijk niet gewoon relativeren en daarmee een verstandelijke keuze? En welke rol speelt nieuwsgierigheid, wat gebeurt er als ik het niet weet? Hoeveel behoefte heb ik aan avontuur en spanning? In die gedachtes dwaal ik graag rond. Misschien is dat wel filosofisch, neef Dirk [e-1f600]

Sinds mijn voetzool gekwetst is geniet ik minder. Elke stap doet zeer. Soms is het doorbijten en daarna gaat het beter. En als de stier los is verdwijnt mijn voet. Als ik gevaarlijke rotsbeklimmingen doe heb ik al mijn aandacht nodig. Pas later klaagt mijn voet weer.

Vanaf het bovenbed van mijn stapelbed kijk ik het hosteltje rond waar ik beland ben. De pelgrims hangen uitgeblust op de bedden. Kijken op hun mobielen. Maken een babbeltje. Heel relaxt. De hospitalera komt de schone en droge was brengen. Wat een verwennerij.

We zijn aan elkaar overgeleverd. Twee 70 jarige Canadezen. Een jongere uit Duitsland, een Amerikaanse dame en een jongen uit Nieuw Zeeland. Iemand maakt kale pasta met rode saus koud uit het potje. Een fles wijn. Het gesprek knarst, voor mij lukt de sfeer niet. Ik ontsnap, spring op het muurtje die de tuin omheind en schrijf m'n blog

Slaap lekker strax

Pineres de Pria

maandag 6 mei