Het is zooooo mooi

Vandaag laat ik me gaan.
Overdrijven. Woorden gebruiken als: ontzettend, super en vreselijk. Mezelf ophemelen.
Ik ga me niet inhouden, evenwichtig, bescheiden en gematigd doen.
Geen saaie bedoening. Hier.

Vandaag ga ik voluit.
Ik geniet volop.
Mijn lijf is in topvorm
Ik voel de spieren in mijn knieën als ik omhoog loop en ik voel ze nog meer als ik omlaag loop. Alsof ze blij zijn dat ze goed gebruikt worden.
Mijn voeten hebben spieren, pezen, tenen, een voetzool, een hak. Ze hebben geen rare dingen of kneusjes en andere frutsels. Ze zien er mooi uit en ze gedragen zich zoals ik van mijn voeten verwacht: mij lekker laten lopen. Mijn benen zijn ontzettend gespierd, zonder dat ze een overdreven gespierde vorm hebben.
Ooit, vroeger was er een jongen die tegen mij zei dat ik uit moest kijken met wielrennen, want ik zou er zomaar 'onvrouwelijke' kuiten van kunnen krijgen. Ik weet nog dat ik geen 'onvrouwelijke' kuiten wilde hebben, maar ook niet wilde stoppen met wielrennen.
Ik ga er gewoon vanuit dat ik geen aanleg heb voor 'onvrouwelijke' kuiten. Soms krijg ik zelfs complimentjes over mijn benen. Ook deze camino weer. (mooie lange benen ;)
Ook mijn schouders en rug dragen mijn rugzak zonder dat ze daar klagerig over doen.
En als ik vermoeid en afgepeigerd aankom in een albergue, slaap ik een nachtje en de volgende morgen ben ik weer in topvorm.

Ik slaap inmiddels zelfs door een compleet koor van snurkers heen. Heike is expert. Die nacht voorspelde ze een snurkconcert. Ze hoeft iemand maar te zien of ze voorspelt de snurker. Het klopt feilloos, zegt ze zelf.
'8 van de 9 mannen,' zei ze die avond. Toen ik om 6 uur 's morgens wakker werd was Heike verdwenen. En de man aan mijn voeteneinde ook. Later vertelde Heike: '5 minuten nadat het licht uitging barstte het koor los. Een zwijnenstal,' zei ze. Ze was uiteindelijk opgestaan en in de kapel gaan liggen. Daar lag nog een vluchteling.
En ik? Nix gehoord. Overal doorheen geslapen. Heike begreep er nix van. Ik ook niet. Ik slaap super licht, denk ik altijd. Inmiddels weet ik dat ik door complete nachtorkesten heen slaap.
Een goeie nachtrust. Goud waard.

Vandaag loop ik. Over prachtige paadjes. Door bergen en door dalen. Langs rotspartijen. Langs zee. Het is zooooo mooi. Onvoorstelbaar mooi. Ik ben blij. Vrolijk. Gelukkig.
Ik zwaai mijn armen zijwaarts. Ik hef mijn armen omhoog. Groet de vogels, groet de koeien. Groet de Eeuwige. De lucht en de adem.
Zachtjes tinkelen bellen van koeien in de bergen. Ik zie vogels die ik niet ken. Ze zingen speciaal voor mij. Welkom..
In baaien spat de zee haar water als fonteinen tegen de rotsen.
Ik klim ernaar toe. Via ruige weggetjes.
Mijn eigen weg.

Ik trek mijn schoenen uit en leg me neer op de begroeiing van een rots.
Val in slaap. De zon schijnt.
Een uurtje later drink ik water. Eet brood en kaas.
Het is ...zooooo mooi......
Onvoorstelbaar
Dat ik hier mag zijn