De ontmoeting met Sisyphus

'Dat is heftig,' zeg ik tegen de man. 'Dan is een rugzak een eitje.'
De man zit op het rotsblok die hij zoeven nog omhoog duwde tegen de steile helling.
'Even pauze,' zegt hij en draait een shagje.
'Waarom doe je dat nou?' vraag ik. 't Is vet steil, ik kom nauwelijks omhoog.'
'Geen keus. Ik moet deze rotsblok tegen de berg op duwen. Let maar op, als ik strax bijna boven ben rolt hij weer naar beneden.
'Dat klinkt bijna als de griekse mythe.'
De man knikt. 'Klopt. Ik ben Sisyphus.'
Ik kijk hem es goed aan. 'Je bent gek,' zeg ik. 'Dat is toch heel lang geleden?'
'Voor eeuwig gedoemd,' zegt hij. 'Dat zegt de mythe.'*

Vanmorgen loop ik langs de kust.
De zee slaat haar water schuimend tegen de rotsen. In de diepte onder mij heeft het water helderblauwe plekken.
Er is geen route. Ik zoek mijn eigen weg, wil langs de kust, de rotsen, de zee.
Ik krijg vooral water.
Steeds meer water. Het komt van boven. Het komt van onder. Het komt om mij heen in mistige nevelen. Het zicht gaat erin op.

Ik loop tegen een steile berg. Langzaam duw ik mezelf omhoog. Mijn rugzak weegt zwaar. Als ik boven ben kan ik weer naar beneden. Het regent. Het pad is glad. Langzaam daal ik de berg af.
Het begint steeds harder te regenen.
Een beetje moedeloos ga ik een cafe in.
Drink er koffie en nog es koffie.
'Strax wordt het droog,' zegt de vrouw achter de bar.

Ik loop weer.
Het is droog. Ik ga berg op en berg af.
Het voelt zinloos. Ik word ontzettend moe.
En dan ontmoet ik Sisyphus.
'Ik moet', zegt hij. 'En jij doet dit vrijwillig. Wat is het verschil?'
'Ik vind het leuk,' zeg ik slapjes.
Hij kijkt me aan en humt.
'Nou ja...., vandaag niet zo,' zeg ik.
'En daarom ontmoet je mij,' zegt Sisyphus.

Hij legt zijn handen als een trompet voor zijn mond en schalt de berg op:
- tot in der eeuwigheid loop ik
berg op
berg af
elke dag
opnieuw
met eindeloos
geduld -

Dan springt hij op, neemt een laatste trek van zijn shagje en spuugt in zijn handen.
'Ik moet gaan,'
Hij zet zijn handen tegen het rotsblok en duwt. Omhoog.
Even later draait hij zich om en roept: 'Pas op als deze jongen strax naar beneden rolt!'

Als ik een uurtje loop, hoor ik hem aankomen. Ik duik opzij en met geraas rolt daar het rotsblok. Omlaag.
Even later springt Sisyphus over het pad. Hij rent langs me.
'Morgen een nieuwe dag,' roept hij. 'Voor vandaag ben ik er zat van.'

Als ik laat in de middag aankom in de albergue neem ik een biertje.
En morgen?
Dan is er een nieuwe dag. Dan ga ik er weer voor.


*Sisyphus werd veroordeeld om een zwaar rotsblok tegen een steile berg op te duwen, dat telkens van de top weer in de diepte rolde, waardoor hij gedoemd was eeuwig dat rotsblok opnieuw en opnieuw de steile berg op te duwen.