Nomadenbloed 2 - Reisverslag uit Ulaanbaatar, Mongolië van akke kuipers - WaarBenJij.nu Nomadenbloed 2 - Reisverslag uit Ulaanbaatar, Mongolië van akke kuipers - WaarBenJij.nu

Nomadenbloed 2

Blijf op de hoogte en volg akke

21 September 2016 | Mongolië, Ulaanbaatar

Ze heet Oljanka en rijdt een 4WheelDrive door de Gobi. Oljanka is een mooie vrouw met lang donkerbruin haar en donkere ogen. In haar spijkerbroek en leren laarzen ziet ze er stoer uit. Ik ontmoet haar in een cafe in Kharkorin. Ze wijst naar de plek naast haar aan het tafeltje, we proberen de taal, ze kent wat engels. We doen samen een biertje.
Oljanka vertelt: 'Ik heb een eigen auto en daar rijd ik mensen mee door de woestijn. Soms ben ik weken van huis. Mijn huis staat in Ulaanbaatar en daar zou ik best een gewone baan kunnen krijgen, maar dat is nix voor mij. Daar ben ik veel te onrustig voor. Het zwerven zit me gewoon in het bloed. Mijn voorouders waren nomaden.'
Ze kijkt me indringend aan, neemt een slok en zegt: 'Maar wat doe jij hier?'
Dan vertel ik over de Trans Mongolian Express. Ik vertel over reizen en onrust, over mijn huis in Nederland.
'Wat,' zegt Oljanka, 'kom jij uit Nederland? Ergens heb ik daar familie. Een zus van mijn overgrootvader is naar Nederland getrokken.'
Ik schrik ervan. Daar heb je het al. De self fulfilling prophecy wordt werkelijkheid? Dat kan niet waar zijn. Het was toch fantasie? Of zet de voorspelling de werkelijkheid naar haar hand? Met terugwerkende kracht? Zelfs?
Of raak ik verstrikt in mijn eigen constructies?
Ik word opgewonden en nieuwsgierig.

'Wacht', zeg ik, 'nog een biertje?'
Ik haal een paar halve liters. We proosten en drinken.
Dan zeg ik: 'mijn overgrootmoeder komt uit Mongolië.'
We kijken elkaar aan.
'Jou overgrootmoeder?' zegt ze. 'En mijn oud tante. Dat kan toch niet, dat we misschien... familie zijn?'
'Nee het kan niet, maar toch... '
Ze slaat op tafel.
'Ongelooflijk.'

Later ontdek ik nog meer verwantschap in Mongolië. In het historisch museum in Kharkorin hoor ik over het rijk van de Hunnen. Ze begroeven hun doden onder gestapelde stenen. Toen het rijk aangevallen en verstrooid werd, trokken ze vanuit Mongolie naar Europa. Ze kwamen ook in Noord Nederland en begroeven hun doden in hunebedden. Vlakbij mijn huis.
Mijn voorouders... het zou zomaar kunnen...


Maandag 19 september
Kharkorin

  • 22 September 2016 - 22:01

    Aart:

    Akke, ik heb bier laten staan om nuchter stamboekonderzoek te doen. Live zal ik je de uitkomst openbaren.
    Hou je vast....! :)
    XXX

  • 26 September 2016 - 09:04

    Hilda:

    Lieve Akke,

    Gaaf al die verhalen. Bier verbindt dat is duidelijk!
    Nog steeds op stap met de Nederlanders?
    Nix voor jou (-:
    Hoelang ben je nog in Ulaanbaatar?
    Geniet ervan ondanks al die toeristen!
    -XXX-

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

akke

- En waar ik thuishoor wil ik telkens weg - Ik reis graag. De laatste jaren drijft onrust me naar andere oorden. Als mijn werk en de pot met geld ruimte bieden, pak ik mijn backpack en vertrek. Reis naar de horizon, die altijd op afstand blijft. Ik ga naar andere landen, ontdek andere culturen, ontmoet andere mensen, zeden en mores. Ze leren me relativeren. Ik loop door de bergen, vaar over onbekende rivieren en zie de zeeën. Adem de lucht, zie wolken, stukjes hemel. Als kind zwierf ik graag door de velden. Met mijn zusjes, mijn broer en vriendjes. We beleefden avonturen en creëerden ze. Ruïnes, eilanden, bomen, sloten, smalle weggetjes, hutten en vuurtjes. En als er niemand mee kon, ging ik alleen. Steeds verder van huis. Steeds grotere rondes. Steeds eerder weg. Steeds later thuis. Dat avontuurlijke is nooit overgegaan. De lokroep van de verten. In de ban van het vreemde en onbekende. Ik vaar er wel bij. Mijn ogen gaan open. Mijn oren horen geluiden die ik niet ken. Ik proef andere dingen. Ervaar een andere wereld. Bont en kleurrijk. Weelderig. Aards en basic. De zeeën, grotten en spelonken, waterdieren, zeemeerminnen. Sprookjes. Mijn hart maakt sprongetjes. Ik overwin de angst, word zelfstandig en daarmee zelfbewust, trots en lef! Leven is bewegen.

Actief sinds 30 Aug. 2013
Verslag gelezen: 633
Totaal aantal bezoekers 205286

Voorgaande reizen:

12 September 2024 - 12 September 2024

Op de worldtraveler naar het zuiden

17 April 2024 - 21 Mei 2024

Zwerven langs de noordkust van Spanje

25 April 2023 - 20 Mei 2023

De Primitivo

02 Juli 2022 - 06 Juli 2022

Solo

30 September 2021 - 15 September 2021

De via Monastica

11 Mei 2021 - 05 Juni 2021

Trekvogelen

06 September 2020 - 16 September 2020

Stubaital

12 Mei 2020 - 12 Mei 2020

Landlopen

28 April 2019 - 28 April 2019

De via Lemovicensis

18 September 2018 - 13 Oktober 2018

Verder op de via Podiensis

09 Juni 2018 - 30 Juni 2018

Alaska

08 September 2017 - 08 September 2017

Pelgrimeren langs de Via Podiensis

07 Maart 2017 - 07 Maart 2017

Siberie

29 September 2016 - 13 Oktober 2016

Schotland

04 September 2016 - 27 September 2016

De TransMongolieExpress

02 Februari 2016 - 01 April 2016

Het Verre Oosten

04 September 2015 - 11 September 2015

(onder)duiken in Egypte

12 Mei 2015 - 11 Juni 2015

De camino del northe

22 September 2014 - 16 Oktober 2014

pelgrimeren door Portugal en Spanje

17 Februari 2014 - 13 Maart 2014

Dolen door Cuba

14 September 2013 - 09 Oktober 2013

de Franciscaanse voettocht

Landen bezocht: