De barmhartige samaritaan
Blijf op de hoogte en volg akke
07 Juni 2021 | Nederland, Naarden
Plotseling besloot ik het trekvogelpad te gaan lopen.Zonder bloggen, want ik wilde het anders doen
Maar toen de verhalen zich in mijn hoofd stapelden kreeg ik spijt. Mijn I pad ligt thuis.
Daarom besloot ik tot achteraf beschrijven
Nieuwsgierig hoe dat bevalt
vandaag: de barmhartige samaritaan
Die dag had ik de afstand verkeerd ingeschat en besloot een stuk met de bus te gaan.
Maar de bus kwam niet. Het ging om 10 kilometer en na een dag lopen ging ik dat echt niet meer doen.
Ik besloot de bus nog 15 minuten de kans te geven om mij op te pikken, daarna ging ik liften.
Het was een feestdag en zowel volgens de dienstregeling op het bord bij de halte als volgens de meldingen op mijn mobiel zou er een bus moeten komen.
Maar de bus kwam ook na 15 minuten wachten niet.
Dus ging ik aan de weg staan met mijn duim opgestoken.
De auto's kwamen en gingen. Er verstreken nog eens 15 minuten en dan stopt er een zwart roestig en gedeukt busje. Het was zo'n auto waarvan je direct denkt: GEEN LIFT! Als je verstandig bent stap je hier niet in!
De man schoof het raampje open. Zijn bovenlijf was bloot en bedekt met tattoes. In de auto was het een zooi.
'Waar moet je heen?' vroeg de man.
'Naar Woudenberg'.
Hij hoefde die kant niet op maar voor mij wilde hij wel omrijden. Hij schoof wat zooi aan de kant om plaats voor mij te maken.
Ik stapte in en dacht nog net niet: 'als je nix waagt blijf je maagd'. (in deze situatie toch een riskante gedachte)
De man lachte. Zijn haar was aan de zijkanten van zijn hoofd weggeschoren, bovenop een strook lang haar dat in zijn nek hing.
Toen hij wegreed zag ik het bierblikje tussen zijn benen. Hij nam een slok en zei: 'zonder bier kan ik niet rijden.' Hij vertelde dat hij naar mamsie in Scheveningen moest om zijn nieuwste vriendin te showen. Hij had goeie hoop met deze vriendin. Ze was beter dan de vorige vriendinnen. Hij woonde trouwens in deze bus en dat was even niet zo mooi want er was een doos eieren gebroken en nu meurde het heel erg. Of ik het rook? Ik rook van alles maar geen eierstruif.
Af en toe sliep hij wel bij mamsie en nu ook wel es bij zijn vriendin. Hij wilde graag een eigen huis, 'maar hier in de buurt is het heel erg christelijk en die moeten mij niet, anders zou ik wel een huis kunnen krijgen. Maar ja, ze moeten mij niet'. Hij pakte een nieuw blikje van de grond, trok het lipje er met zijn tanden vanaf en nam een slok.
Toen we bij Woudenberg kwamen reed hij het dorp in en zei: 'Een christelijk dorp. Ze moeten me hier niet'. Ik stapte uit, bedankte hem voor de lift, wenste hem succes bij mamsie en vreugde met zijn vriendin.
En daar stond ik dan in het christelijke Woudendorp. Ik schudde mezelf door elkaar en zei:
'Ik heb de barmhartige samaritaan ontmoet'.
Maar toen de verhalen zich in mijn hoofd stapelden kreeg ik spijt. Mijn I pad ligt thuis.
Daarom besloot ik tot achteraf beschrijven
Nieuwsgierig hoe dat bevalt
vandaag: de barmhartige samaritaan
Die dag had ik de afstand verkeerd ingeschat en besloot een stuk met de bus te gaan.
Maar de bus kwam niet. Het ging om 10 kilometer en na een dag lopen ging ik dat echt niet meer doen.
Ik besloot de bus nog 15 minuten de kans te geven om mij op te pikken, daarna ging ik liften.
Het was een feestdag en zowel volgens de dienstregeling op het bord bij de halte als volgens de meldingen op mijn mobiel zou er een bus moeten komen.
Maar de bus kwam ook na 15 minuten wachten niet.
Dus ging ik aan de weg staan met mijn duim opgestoken.
De auto's kwamen en gingen. Er verstreken nog eens 15 minuten en dan stopt er een zwart roestig en gedeukt busje. Het was zo'n auto waarvan je direct denkt: GEEN LIFT! Als je verstandig bent stap je hier niet in!
De man schoof het raampje open. Zijn bovenlijf was bloot en bedekt met tattoes. In de auto was het een zooi.
'Waar moet je heen?' vroeg de man.
'Naar Woudenberg'.
Hij hoefde die kant niet op maar voor mij wilde hij wel omrijden. Hij schoof wat zooi aan de kant om plaats voor mij te maken.
Ik stapte in en dacht nog net niet: 'als je nix waagt blijf je maagd'. (in deze situatie toch een riskante gedachte)
De man lachte. Zijn haar was aan de zijkanten van zijn hoofd weggeschoren, bovenop een strook lang haar dat in zijn nek hing.
Toen hij wegreed zag ik het bierblikje tussen zijn benen. Hij nam een slok en zei: 'zonder bier kan ik niet rijden.' Hij vertelde dat hij naar mamsie in Scheveningen moest om zijn nieuwste vriendin te showen. Hij had goeie hoop met deze vriendin. Ze was beter dan de vorige vriendinnen. Hij woonde trouwens in deze bus en dat was even niet zo mooi want er was een doos eieren gebroken en nu meurde het heel erg. Of ik het rook? Ik rook van alles maar geen eierstruif.
Af en toe sliep hij wel bij mamsie en nu ook wel es bij zijn vriendin. Hij wilde graag een eigen huis, 'maar hier in de buurt is het heel erg christelijk en die moeten mij niet, anders zou ik wel een huis kunnen krijgen. Maar ja, ze moeten mij niet'. Hij pakte een nieuw blikje van de grond, trok het lipje er met zijn tanden vanaf en nam een slok.
Toen we bij Woudenberg kwamen reed hij het dorp in en zei: 'Een christelijk dorp. Ze moeten me hier niet'. Ik stapte uit, bedankte hem voor de lift, wenste hem succes bij mamsie en vreugde met zijn vriendin.
En daar stond ik dan in het christelijke Woudendorp. Ik schudde mezelf door elkaar en zei:
'Ik heb de barmhartige samaritaan ontmoet'.
-
07 Juni 2021 - 22:02
Lien:
Het voordeel van achteraf schrijven is, dat het verhaal ook steeds mooier wordt:) -
08 Juni 2021 - 10:32
Akke Kuipers:
Hahaha... Nix verzonnen als je dat al bedoelt ;) -
08 Juni 2021 - 14:50
Mandy:
Akke ben je nog wel even met hem op de foto geweest? Ik had graag gezien hoe hij en zijn busje eruit zien. Behulpzaam om voor je om te rijden, leuk! -
09 Juni 2021 - 14:36
Akke Kuipers:
Mandy..oei ik ga mn best doen voor die foto
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
