Hoe de kuit de man maakt

Ik was het niet meer van plan. Engelse woorden gebruiken in mijn blogs. Misschien wilde ik in het verleden mijn engelse woordenschat wel etaleren. Maar tijdens deze tocht heb ik dat niet meer nodig. Ik red me ergens tussen redelijk en goed met die taal.

Toch bij deze het woord calves

Het gaat om kuiten. De letters, de uitspraak en de rondheid van het engelse woord 'calves' symboliseren meer kuit dan in het nederlands, waar botte puntigheid in de scherpte van de klank naar voren komt. Calves visualiseert de spieren in het achterbeen en legt een link met kalveren: jong en veerkrachtig.

Tijdens de pelgrimage vertelt Rosanne over de rol van de kuit in de bergen van Bolivia. Stevige kuiten linken aan uithoudingsvermogen. Hoe uitgedijder de kuit hoe waardevoller de vrouw voor het zware werk, hoe sexier in de ogen van de man. Boliviaanse mannen kijken naar kuiten. In het Engels naar calves. Met ronde welving gespierd en geprononceerd.

Vanmorgen loop ik in stevige pas over de paden tot een man met ontblote kuiten me inhaalt. Direct denk ik aan boliviaanse kuiten en ontdek gevoelens die me overvallen. De kuiten van de man zijn gebruind en ik zie zijn spieren bewegen bij elke stap die hij neemt. Er zijn duidelijk 2 spierbundels te onderscheiden. Elk achteronderbeen heeft een linker kuit spier en een rechter kuitspier. Ik zie hoe de spierbundel overgaat in spieren die naar de achillespees leiden. Als een smalle taille rond de enkel, waarboven kuiten uitdagend naar achteren steken. Hoe opwindend. Ik versnel mijn pas om de man van achteren te naderen. Mijn camera in aanslag voor een foto van de kuiten van de man. Inzoomend voel ik een lichte opwinding die me sneller laat lopen. De man kijkt achterom. Ik maak snel een foto. Een vage foto. Een onscherpe kuit. Door de gedachte aan een sexier shot zet ik een tandje bij tot de man stopt, zijn rugzak pakt, afritspijpen tevoorschijn haalt en zijn kuiten bedekt. Ik begrijp het. Dit linkt aan naakt loperij. Het wekt gevoelens op die niet meer in de hand te houden zijn. Ik kan er ook nix aan doen, ben ook maar een vrouw die graag naar een man kijkt. Ik pauzeer en als de man weer loopt zie ik hoe de stof van het afritsgedeelte om de kuit spant bij elke stap. Ritmisch, in kadans met de looppas. Bloot of gekleed, ik kan mijn ogen er niet van af houden.

Nu ik eenmaal de focus gelegd heb zie ik hoe de kuit de man maakt. Ik loop een tijdje achter mannen met bleke pudding kuiten. Achter kuiten zonder spierbundels. Gewoon recht toe rechtaan. Ik zie eveneens dat mannen met uitbundige kuiten zich sneller voortbewegen. Ik begrijp dat stevige kuiten nuttig en aantrekkelijk zijn. Mijn eigen kuiten mogen er trouwens ook best zijn, ze hebben aan de onderkant van de kuitspier een lichte overgang naar de smalle achillespees. Ik heb Rosanne gevraagd. Ze zag het ook.

Vandaag ben ik zo in de ban van de mannelijke kuit dat ik bijna vergeet te vermelden dat mijn weg naar Fisterra loopt. 3 dagreizen stevig doorstappen. Dat zeker.

Vilaserio

Donderdag 18 mei 2023