Hippie hostel

Na een nacht in een 5 sterren albergue met een sombere verveelde dame achter de balie die ons naar een 2 persoonskamer brengt waar een vreemde geur hangt en de bruine kleuren niet alleen de dame zwaarmoedig maken, maar ook wij kunnen bijna geen adem halen. Morgen zijn we weg, zeggen we.

We gaan naar albergue del Sol, waar Michel iedereen het liefst met een knuffel ontvangt en de deur staat altijd open. We krijgen thee in kleine glaasjes uit India. Er is een yogakamer met matrassen op de grond. In de gang een altaartje waar Maria naast Boedda staat. Michel draagt een wijde katoenen broek en een lange geweven jas. De trap naar de kamers is van glanzend hout, alsof duizenden handen en voeten haar gewreven hebben. Boven zijn roze, paarse of gebloemde kamers. Wij kiezen de paarse. Een meisjeskamer die we delen met Levia uit Tsjechië.

In de avond is er een beachparty met vuur, zonsondergang en gitaren. We zijn beland in een hippie hostel. Maar eerst gaan we naar het strand om te dippen in de zee, waarna we ons als zeemeerminnen op de warme rotsen leggen. In de middag naar Faro voor een afdaling naar zee en foto's bij het einde van de wereld, de 0.0 km-paal.

's Avonds lopen we met een fles wijn naar het strand. Michel en zijn hond gaan mee. We staren naar de zon die ondergaat achter de wolken en een zacht schijnsel achterlaat. Het vuur flikkert op dorre duintakken. Ik draai met een stok in het vuur maar Michel wil de regie houden. Met gebaren en spaanse woorden wijst hij me terecht. Het knarst een beetje. Gilles speelt liedjes op zijn gitaar. Let it be, yesterday en bring me home. Als we rond middernacht teruggaan verdwalen we in het duister van de nacht, de duinen en onbekende paadjes. Uiteindelijk belanden we in bed om in de morgen te ontdekken dat de 3 bovenbedden bezet zijn door insluipers. 3 mannen in witte linnen broeken en tulbanden om hun hoofd liggen met bruine gezichten en gesloten ogen, alsof ze nog slapen. Het had zomaar anders gekund met insluipers op meisjeskamers in een huis beheerd door Michel en zijn vrije geesten. Ik schud het van me af. Breng Rosanne naar de bus en voel me alleen.

Finisterre

Maandag 22 mei 2023