Bon courage

Als ik 's morgens langs het cafe in Senergues loop staan de caféhouders buiten te praten met locals uit de omgeving. Gister dronk ik er bier. Maakte een praatje met de bardame. Vanmorgen vertelt ze dat de barman uit Spanje komt. Ze is met hem getrouwd.
'Bon courage', zegt ze, als ik vertrek

'Bon courage'.
Ik vind het een mooie wens. Goede moed. Naast 'bon chemin', nu ook 'bon courage'.
Soms heb ik goede moed nodig, soms niet (maar dan heeft de wens zijn werk waarschijnlijk al gedaan)

De volgende dag wens ik Heinrich 'bon courage'.
We zaten samen in een gite in Noailhac. Hij vertelde dat hij theoloog was in de katholieke kerk. Toen hij ging scheiden, werd hij theoloog af. Het was geen keuze, zo zijn daar de gewoonten. Hij werd leraar religie, maar omdat er niet meer aan religie gedaan wordt onder jongeren werd hij leraar ethiek. Hij is nu gepensioneerd en heeft een paar jaar geleden een hartaanval gehad. De linkerkant van zijn lichaam werkt daardoor niet meer als voorheen. En nu loopt hij een pelgrimsweg, mede om linkerkant weer wat bij te brengen. Het lopen valt hem zwaar.
Bij vertrek wens ik hem 'bon courage' en dat wenst hij mij ook.

Die dag loop ik naar een grote, oude, verwaarloosde fabriek. Aarzelend duw ik een deur open en ga naar binnen. Ik zoek een plek om de glazen bol te verstoppen en loop een grote lege ruimte in. De muren zijn van grijs cement, de vloer is van grijs cement. Het is een kale ruimte, zonder verstopplekken. Er ligt wat puin en korrelig cement op de vloer. Achterin zie ik een ijzeren trap die naar boven leidt.

Ik ben een beetje bang. Er lijkt hier iets vreemds aan de hand, maar ik weet niet wat. Ik denk even aan bon courage en loop dan naar de trap. Doe mijn rugzak af en zet hem op de grond. Ik ga naar boven en kom op een overloop met ijzeren deuren, doe een deur open en zie daar een grote hal met een houten vloer en kale muren van ongepleisterd steen. Er zijn geen ramen. Er valt wat licht door de deur, vanuit het trapgat. Ik ga naar binnen en loop naar achteren. Daar staan ijzeren kasten, genoeg plekken om de glazen bol te verstoppen. Ik loop erlangs. In een diepe lade van een kast ergens achterin, leg ik de glazen bol.

Dan valt de deur dicht. Het is in een keer stikdonker. Dit vind ik niet fijn. Op de tast loop ik terug, maar ik kan de deur niet vinden. Gelukkig heb ik mijn mobiel bij me. Ik doe hem aan en zet hem op zaklamp. Ik schijn langs de muren op zoek naar de deur. Maar er is geen deur.
Dat is vreemd. Ik loop langs de muren op zoek naar de deur. Geen deur.
En dan..... gaat de zaklamp van mijn mobiel langzaam uit.
Ik druk op de aanknop. Er gebeurt nix. Waarschijnlijk is de batterij leeg. Het is nu echt heel donker. 'Niet in paniek raken,' zeg ik hardop.
Ik bedenk dat er beneden onder aan de trap in mijn rugzak de oplader van mijn mobiel zit, inclusief een opgeladen powerbank. Maar dan moet ik eerst de deur vinden en naar beneden. Ik denk weer : 'niet in paniek raken'.
Wat kan ik doen? Ik schuif voorzichtig bij de muren langs, op zoek naar een deur. De muren raspen langs mijn vingers. Op de vloer liggen dingen waar ik over struikel. Ik loop heel langzaam, voetje voor voetje en voel met mijn handen naar de deur. Ik krijg het koud.
En denk: 'niet in paniek raken.'

Als ik uiteindelijk weer in de andere wereld beland, wis ik het zweet van mijn voorhoofd. Net had ik het nog koud. Nu wil ik uit bed, ik moet plassen. Het is donker op de slaapzaal. Ik pak mijn mobiel en licht bij. De wc is aan het einde van de gang rechts. Of is het links? Ik doe zachtjes, overal liggen spullen en rugzakken. Ik struikel.
Als ik terugloop gaat mijn mobiel uit. Leeg. Mijn powerbank en mijn oplader liggen bij mijn bed. Het is aardedonker. Ik zie nix. Op de tast voel ik langs de wanden, op zoek naar deuren, vind mijn slaapzaal. Schuifel naar mijn bed achterin de zaal. Ik bedenk nog: 'strax stap ik bij een vreemde in bed.'
Als ik uiteindelijk weer lig wens ik mezelf 'bon courage' voor het laatste deel van de nacht.
Morgen een nieuwe dag, maar vannacht heb ik de hele voorraad 'bon courage' opgemaakt.


Figeac
Vrijdag 29 september 2017