Een mysterieuze kus
Blijf op de hoogte en volg akke
06 Maart 2014 | Cuba, Havana
De overtreffende trap. Overdrijven. Woorden gebruiken als 'adembenemende schoonheid.'
Die moet ik bewaren. Voor die ene gebeurtenis. Als mijn adem stokt.
Vandaag is die gebeurtenis. Ik ga het beschrijven met woorden uit de sfeer van de overtreffende trap. Ik bedoel dus niet letterlijk overtreffende-trap-woorden. Maar dat ik getroffen ben door wat er gebeurde en dat probeer te beschrijven. Ongeremd.
Daarvoor ga ik afdalen. De diepte in.
Midden op zee ga ik van boord, samen met een groepje duikers.
Daar onder de waterspiegel liggen de grotten van La Cadena Mysteriosa.
De zee is er prachtig diepblauw. Van het mooiste intense blauw. De diepte ligt erin weerspiegelt. De geheimen van de zee zijn erin verborgen.
La Cadena Mysteriosa
Een mysterieus grottenspel met smalle ingangen en nauwe doorgangen.
Ik ga grotduiken. Het is de eerste x dat ik dit doe en ik weet het niet. Het is een verrassing.
Als de duikinstructeur voor een smalle doorgang in de rotsen zweeft en een donker gat ingaat, begrijp ik het. Ik aarzel een seconde en nog een seconde. Ik vind het spannend. Dan volg ik hem. Ga het avontuur binnen. De duisternis in, het binnenste van de rots.
Het is eng. Letterlijk eng. Nauw en smal en daarbij voelt het ook eng, maar dat gevoel verdwijnt als ik binnen ben.
Het avontuur pakt me. Ik raak er opgewonden van. Mooi en spannend en eng.
Overal omsluiten muren van koraal mij, boven, onder en opzij. Langzaam en voorzichtig glijdt ik verder, de grot in. Mijn duikfles tinkelt tegen de rots. Mijn been raakt de koraal, voor een rode plek. Een afdruk van de Cadena Misteriosa.
Het is mooi.
Adembenemend mooi.
Dat is niet zomaar een woord.
Dat woord geeft aan dat ik overweldigd word door schoonheid. Dat mijn adem benomen wordt. Dat ik vergeet te ademen, want de schoonheid neemt mij volkomen in beslag
Ik betreed een magische wereld, die ik nooit eerder heb gezien of ervaren.
Ik hap naar adem.
Ik ben in het binnenste van de rots
Ik beweeg me door spelonken en gaten in de rotsen ergens onder water in de Caribische zee.
Het is er donker, met kleine lichtpuntjes en een vaag schijnsel in de verte.
We glijden door smalle ruimtes. Bewegen door mysterieuze gangen. Ik ben in een magische wereld beland. Bewoond door andere wezens en beheerst door andere wetten. In de verte zie ik helder blauw. Openingen naar de ruimte. Dichtbij zijn vage vormen. Beweging. Waterwezens en vissen. Poliepen vastgezogen aan de wand. Hier en daar schijnt blauw licht. Overal zijn doorgangen en gaten in de grot.
Ik haal adem. Rustig beweeg ik voort.
Door de grotten van La Cadena Misteriosa
Op mijn been een rode plek
Als een mysterieuze kus.
Een tattoo, herinnering aan de cuaves misteriosa
Een souvenir, uit zee
Die moet ik bewaren. Voor die ene gebeurtenis. Als mijn adem stokt.
Vandaag is die gebeurtenis. Ik ga het beschrijven met woorden uit de sfeer van de overtreffende trap. Ik bedoel dus niet letterlijk overtreffende-trap-woorden. Maar dat ik getroffen ben door wat er gebeurde en dat probeer te beschrijven. Ongeremd.
Daarvoor ga ik afdalen. De diepte in.
Midden op zee ga ik van boord, samen met een groepje duikers.
Daar onder de waterspiegel liggen de grotten van La Cadena Mysteriosa.
De zee is er prachtig diepblauw. Van het mooiste intense blauw. De diepte ligt erin weerspiegelt. De geheimen van de zee zijn erin verborgen.
La Cadena Mysteriosa
Een mysterieus grottenspel met smalle ingangen en nauwe doorgangen.
Ik ga grotduiken. Het is de eerste x dat ik dit doe en ik weet het niet. Het is een verrassing.
Als de duikinstructeur voor een smalle doorgang in de rotsen zweeft en een donker gat ingaat, begrijp ik het. Ik aarzel een seconde en nog een seconde. Ik vind het spannend. Dan volg ik hem. Ga het avontuur binnen. De duisternis in, het binnenste van de rots.
Het is eng. Letterlijk eng. Nauw en smal en daarbij voelt het ook eng, maar dat gevoel verdwijnt als ik binnen ben.
Het avontuur pakt me. Ik raak er opgewonden van. Mooi en spannend en eng.
Overal omsluiten muren van koraal mij, boven, onder en opzij. Langzaam en voorzichtig glijdt ik verder, de grot in. Mijn duikfles tinkelt tegen de rots. Mijn been raakt de koraal, voor een rode plek. Een afdruk van de Cadena Misteriosa.
Het is mooi.
Adembenemend mooi.
Dat is niet zomaar een woord.
Dat woord geeft aan dat ik overweldigd word door schoonheid. Dat mijn adem benomen wordt. Dat ik vergeet te ademen, want de schoonheid neemt mij volkomen in beslag
Ik betreed een magische wereld, die ik nooit eerder heb gezien of ervaren.
Ik hap naar adem.
Ik ben in het binnenste van de rots
Ik beweeg me door spelonken en gaten in de rotsen ergens onder water in de Caribische zee.
Het is er donker, met kleine lichtpuntjes en een vaag schijnsel in de verte.
We glijden door smalle ruimtes. Bewegen door mysterieuze gangen. Ik ben in een magische wereld beland. Bewoond door andere wezens en beheerst door andere wetten. In de verte zie ik helder blauw. Openingen naar de ruimte. Dichtbij zijn vage vormen. Beweging. Waterwezens en vissen. Poliepen vastgezogen aan de wand. Hier en daar schijnt blauw licht. Overal zijn doorgangen en gaten in de grot.
Ik haal adem. Rustig beweeg ik voort.
Door de grotten van La Cadena Misteriosa
Op mijn been een rode plek
Als een mysterieuze kus.
Een tattoo, herinnering aan de cuaves misteriosa
Een souvenir, uit zee
-
06 Maart 2014 - 07:36
Ellen :
Wauw, wat heerlijk geschreven. Een mooi verhaal om de dag mee te beginnen. En dan ook nog eens een zichtbare herinnering. Hoop je gauw weer s te zien lieve Akke. Fijne tijd nog XXX -
06 Maart 2014 - 09:51
Hilda:
Lieve Akke altijd uit op avontuur! Lijkt me echt doodeng maar wel mooi!
En mooi beschreven!
Kun je af en toe niet even een foto maken?
Geniet ervan!
-xxx- -
06 Maart 2014 - 10:08
Frank:
Hoi Akkie -
nou, dat is wat! Probeer me een voorstelling te maken maar die haalt het natuurlijk nooit bij de ervaring zelf. Het is bijna erotisch, hoe jij dat grotduiken beschrijft... gewoonlijk zit ik nooit om woorden verlegen, maar hier word ik stil van.
In mijn wensen voor de toekomst is vanaf deze dagen ook ingesloten: duiken. En als het enigszins mogelijk is: duiken bij Cuba.
Voor de rest: mooi, mooi, en nog eens: mooi!
Veel liefs van Frank in Nijmegen. -
06 Maart 2014 - 11:25
Hilde:
helemaal met frank eens! -
07 Maart 2014 - 00:55
Akke Kuipers:
heerlijk en mooi! duiken is mooi en mooier. grotduiken het mooist. (tot nu toe)
foto's... ik moet me behelpen met woorden om beelden te creeren. mijn mobiel onder water.. ik vrees voor haar bestaan.. -
09 Maart 2014 - 21:42
Erik En Mandy:
Na jouw verhaal denk ik er ook aan eens te gaan grotduiken. Wat spannend en een prachtig beeld moet dat zijn. Wel balen van je zere been, maar kan je later nog veel stoere verhalen over vertellen. Het was een haai tussen die rotsen toch die even een hapje Akke heeft genomen? -
10 Maart 2014 - 01:13
Akke Kuipers:
@ erik en mandy: dat been hoort bij het verhaal. grotduiken is zoooo mooi: doen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
