Dolfijnen en schildpadden
Blijf op de hoogte en volg akke
23 Februari 2016 | India, Madras
Mijn eerste duik op Andaman was bij White Rock House. We gingen met de speedboot.
Vandaag gaan we weer naar White Rock House, maar nu gaan we met een houten schip. Het schip is groter en comfortabeler dan de speedboot. Het is een mooi schip met glanzend gelakt hout, het dek is kaal geschuurd, buitenom is er blauwe en oranje afbladderende verf.
Er is nog een verschil: het tempo. Met de speedboot was het een half uur naar White House Rock. Met dit schip is het anderhalf uur (als er geen storingen zijn)
De zee is glad en kalm met kleine golfjes. Het schip vaart rustig. Soms zien we scholen vissen rond het schip. Ik zie vliegende vissen. Ze kunnen een eind direct boven het water vliegen; zo zie ik de vis in het water en even later vliegt hij erboven. Hij zweeft op en neer, raakt meerdere malen het water en veroorzaakt een baan van ringen en kringen. Uiteindelijk duikt hij weer onder water.
Ik zit voorop het schip een beetje dromerig te kijken naar het water om mij heen. Opeens hoor ik: 'Dolfijnen! Kijk! Dolfijnen!' Ik spring op en kijk. Ik zie vinnen. Ze steken boven water uit. Ja echt!! Ik zie ze ook!! Dolfijnen!!
De scheepsjongen fluit... een lokroep... Ze komen nog dichterbij.
En dan...... zwemt er een dolfijn rond het voorsteven van de boot. Vlakbij..... Gewoon 2 meter onder mij, in het water naast de boot. Alsof hij er lol in heeft...
Ik houd mijn adem in. Een lange spitse snuit. Glanzende grijsblauwe huid. Het is zo mooi. Er komt nog een dolfijn. Samen zwemmen ze naast de boot. En opeens is er een hele groep dolfijnen. Kleine en grote. Het lijkt een complete familie. Ze showen. Ze spelen. Zwemmen, sprinten, duiken.
Het is zo bijzonder. Wat is dit een onverwachte verrassing.
Later duiken we onder bij White House Rock. Zwemmen, kijken, duiken.
En dan zie ik een schildpad!
Ik zie een schildpad!
Een grote schildpad, ik schat een meter; Hij beweegt rustig door het water. Hij is vlakbij mij. Op een paar meter afstand. Ik ben zo verrast. Niemand vertelde mij dat ik hier Bij White House Rock schildpadden zou kunnen zien. En ik wilde graag. Andaman en schildpadden, de kans is groot, las ik. En nu is het moment: er is een schildpad! Vlakbij!
De schildpad zwemt bij mij vandaan. Ik volg hem en verlaat mijn duikmaat.
Dit is de eerste keer dat ik zwemmende schildpad onder water tegenkom. De verrassing is groot.
In Egypte zag ik een schildpad tijdens een nachtduik. Hij had zich verscholen onder een overhangende koraalrots.
Hier en nu zwemt er een schildpad naast mij.
Als we even later moeten opstijgen is er opeens nog een schildpad. We zijn op ongeveer 6 meter diepte en de kleuren zijn helder. Zo werkt dat onder water; hoe dieper hoe minder kleur. Langzamerhand wordt alles groen en blauw. Maar hier zie ik een schildpad in heldere lichte kleuren. Ik vergeet direct dat ik 3 minuten op dezelfde hoogte moet stabiliseren. Alles goed en wel maar hier en nu is er een schildpad! Die kans laat ik echt niet lopen. Ik ga erachter aan.
Uiteindelijk varen we terug.
Op het schip zijn bananen en chapati's met spicy saus. Inmiddels eet ik spicy. Soms. Vandaag bijvoorbeeld. In een heet land is heet voedsel goed voor je, vertelt men mij. Het zal wel. Ik begin het lekker te vinden. Dat hete, prikkelende gevoel in je mond. Rustig eten is belangrijk. Als ik niet uitkijk verslik ik me en dan komt het stoom me uit neus en oren.
Na een dik uur varen komen we in de buurt van het eiland Havelock. Ik zit op het voorsteven en hoor de motor sputteren. Even later ligt het schip stil. Ik ga een kijkje nemen en zie ik mannen onder het dek kruipen. De schipper praat met de bemanning, trekt een rimpel, draait wat aan de instrumenten en even later zet hij de motor uit. Hij pakt zijn mobiel en belt.
Het schip ligt stil. Er komt een klein bootje langs die ons op sleeptouw neemt. Het gaat langzaam, het bootje lijkt niet heel goed in staat om het schip voort te bewegen.
Nog wat later komt er een speedboot van Barefoot Scuba Diving aan. We laden alle spullen over en stappen dan zelf in de speedboot. De schipper en een bemanningslid blijven achter. In speed tempo gaan we naar het resort.
Het was een bijzonder oponthoud, dat zijn de charmes van Andaman, Azië.
Het gaat zoals het gaat.
Mijn laatste dag duiken bij Havelock.
White House Rock, Havelock, Andaman
Zondag 21 februari 2016
Vandaag gaan we weer naar White Rock House, maar nu gaan we met een houten schip. Het schip is groter en comfortabeler dan de speedboot. Het is een mooi schip met glanzend gelakt hout, het dek is kaal geschuurd, buitenom is er blauwe en oranje afbladderende verf.
Er is nog een verschil: het tempo. Met de speedboot was het een half uur naar White House Rock. Met dit schip is het anderhalf uur (als er geen storingen zijn)
De zee is glad en kalm met kleine golfjes. Het schip vaart rustig. Soms zien we scholen vissen rond het schip. Ik zie vliegende vissen. Ze kunnen een eind direct boven het water vliegen; zo zie ik de vis in het water en even later vliegt hij erboven. Hij zweeft op en neer, raakt meerdere malen het water en veroorzaakt een baan van ringen en kringen. Uiteindelijk duikt hij weer onder water.
Ik zit voorop het schip een beetje dromerig te kijken naar het water om mij heen. Opeens hoor ik: 'Dolfijnen! Kijk! Dolfijnen!' Ik spring op en kijk. Ik zie vinnen. Ze steken boven water uit. Ja echt!! Ik zie ze ook!! Dolfijnen!!
De scheepsjongen fluit... een lokroep... Ze komen nog dichterbij.
En dan...... zwemt er een dolfijn rond het voorsteven van de boot. Vlakbij..... Gewoon 2 meter onder mij, in het water naast de boot. Alsof hij er lol in heeft...
Ik houd mijn adem in. Een lange spitse snuit. Glanzende grijsblauwe huid. Het is zo mooi. Er komt nog een dolfijn. Samen zwemmen ze naast de boot. En opeens is er een hele groep dolfijnen. Kleine en grote. Het lijkt een complete familie. Ze showen. Ze spelen. Zwemmen, sprinten, duiken.
Het is zo bijzonder. Wat is dit een onverwachte verrassing.
Later duiken we onder bij White House Rock. Zwemmen, kijken, duiken.
En dan zie ik een schildpad!
Ik zie een schildpad!
Een grote schildpad, ik schat een meter; Hij beweegt rustig door het water. Hij is vlakbij mij. Op een paar meter afstand. Ik ben zo verrast. Niemand vertelde mij dat ik hier Bij White House Rock schildpadden zou kunnen zien. En ik wilde graag. Andaman en schildpadden, de kans is groot, las ik. En nu is het moment: er is een schildpad! Vlakbij!
De schildpad zwemt bij mij vandaan. Ik volg hem en verlaat mijn duikmaat.
Dit is de eerste keer dat ik zwemmende schildpad onder water tegenkom. De verrassing is groot.
In Egypte zag ik een schildpad tijdens een nachtduik. Hij had zich verscholen onder een overhangende koraalrots.
Hier en nu zwemt er een schildpad naast mij.
Als we even later moeten opstijgen is er opeens nog een schildpad. We zijn op ongeveer 6 meter diepte en de kleuren zijn helder. Zo werkt dat onder water; hoe dieper hoe minder kleur. Langzamerhand wordt alles groen en blauw. Maar hier zie ik een schildpad in heldere lichte kleuren. Ik vergeet direct dat ik 3 minuten op dezelfde hoogte moet stabiliseren. Alles goed en wel maar hier en nu is er een schildpad! Die kans laat ik echt niet lopen. Ik ga erachter aan.
Uiteindelijk varen we terug.
Op het schip zijn bananen en chapati's met spicy saus. Inmiddels eet ik spicy. Soms. Vandaag bijvoorbeeld. In een heet land is heet voedsel goed voor je, vertelt men mij. Het zal wel. Ik begin het lekker te vinden. Dat hete, prikkelende gevoel in je mond. Rustig eten is belangrijk. Als ik niet uitkijk verslik ik me en dan komt het stoom me uit neus en oren.
Na een dik uur varen komen we in de buurt van het eiland Havelock. Ik zit op het voorsteven en hoor de motor sputteren. Even later ligt het schip stil. Ik ga een kijkje nemen en zie ik mannen onder het dek kruipen. De schipper praat met de bemanning, trekt een rimpel, draait wat aan de instrumenten en even later zet hij de motor uit. Hij pakt zijn mobiel en belt.
Het schip ligt stil. Er komt een klein bootje langs die ons op sleeptouw neemt. Het gaat langzaam, het bootje lijkt niet heel goed in staat om het schip voort te bewegen.
Nog wat later komt er een speedboot van Barefoot Scuba Diving aan. We laden alle spullen over en stappen dan zelf in de speedboot. De schipper en een bemanningslid blijven achter. In speed tempo gaan we naar het resort.
Het was een bijzonder oponthoud, dat zijn de charmes van Andaman, Azië.
Het gaat zoals het gaat.
Mijn laatste dag duiken bij Havelock.
White House Rock, Havelock, Andaman
Zondag 21 februari 2016
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
