Onderweg

Koeien lopen in weides naast het strand. Hun bellen klingelen door de ruimte. Het paard staat in de mist. Aan heggen van frambozenstruiken zitten blaadjes, geen frambozen. Ik stap in verse drollen. Een boer loopt met stok en hond naar de koeien. Het water van de zee verdwijnt in een mistige verte.

Ik sta stil en haal adem

Het is ochtend, een uur of 8. Paarse lipbloemigen omzomen de weides samen met zenegroen en robertskruid. Het pad daalt. Er is stilte in mijn hoofd. Water beweegt met zacht aanrollende golven. 2 pelgrims halen me in. Ik vertel over de stilte.

Naast een paarse orchidee plas ik en hoop dat mijn mineralen haar niet ontregelen. Gehurkt kijk ik naar de appelboom aan de overzijde. Er groeien maretakken in. Vogels jagen elkaar op door de takken van de boom.

Ik scoor een sinaasappel. Die groeien hier aan bomen. Ze zijn anders lekker.

Ik loop langs citroenen die overdadig aan takken hangen. Later zie ik fluwelen vruchten aan bomen, ze zijn oranje en smaken net als perziken en abrikozen; zoet, ik lik m'n lippen.

En iedere x loop ik verder. De lucht is wit. Soms ga ik over asfaltweggetjes, dan weer over modderige paadjes vol keien. Ruik aan rozen. Eet vlierbloesem. Zie uilen van steen. Hoor honden blaffen achter hoog opgetrokken muren. En daartussen beweeg ik mij voort. Steeds verder. Appel en perenbomen staan te bloesemen. Spinnenwebben vol kleine spinnetjes. Electriciteitsmasten trekken draden door de lucht. Ik loop er onderdoor. Een vogel roept pwiet pwiet pwiet. Brandnetels met zaadstrengen. Groene vruchten aan vijgenbomen. Een platgereden reptiel ligt groen en geel te schitteren op het asfalt.

Voor een ruïne staat een man. Als ik dichterbij kom zie ik dat hij een grafzerk is. Jorges Naves. Er groeien aronskelken aan zijn voet. Ook bij ons zijn dat grafbloemen, maar hier staan ze gewoon naast huizen, in bermen en bij het graf van Jorges Naves.

Colunga

Vrijdag 28 april 2023