Ruta de los Hospitales
Door: akke
Blijf op de hoogte en volg akke
06 Mei 2023 | Spanje, Borres
Het is nog donker als ik vanmorgen de deur van de slaapzaal opendoe. 2 Spaanse pelgrims zijn al vertrokken. Rosanne ligt nog te slapen, ze doet een dagje voetherstel. Mijn rugzak is gepakt. De bar is open voor ontbijt. Ik maak een praatje met de herbergbeheerder. Gister werd er slecht weer voorspeld. Volgens de weersite van de beheerder komt er pas in de middag slecht weer.
Vandaag doe ik Ruta de Los Hospitales.
De reisgids zegt daarover:
- Was de Camino Primitivo tot nu toe al geen 'wandelingetje', nu wordt het pas echt serieus. Tegen de 1300 'm hoge bergketens versperren pelgrims de weg en moeten overwonnen worden. De kortste weg, de zogenaamde Ruta de los Hospitales, voert hoog over de bergkam. Bij slecht weer en beperkt zicht wordt de berg dringend afgeraden. Ongeveer 10 km lang verloopt de route boven de 1000 m hoogte en bereikt op 1220m het hoogste punt van de hele Camino Primitivo. Er is onderweg vrijwel geen schuilgelegenheid, bij onweer is men onbeschermd en blootgesteld aan de bliksem. Bij slecht zicht bestaat er gevaar te verdwalen. ...daarom dient u het advies de route alleen bij mooi weer te begaan, serieus te nemen. In geval van nood brengt men niet alleen zichzelf in gevaar-
Als ik een kwartier later loop kleurt de zon de verte vlammend oranje en steekt scherp af tegen donkere wolken. Ik hoor gerommel, zie een bliksemstraal.
Het pad voert omhoog langs zwartgeblakerde bossen en verbrande aarde. Een troosteloze start. Het gaat regenen. De zon verdwijnt. Donkere wolken bedekken de lucht. In de verte zijn bergen in witte mist gehuld. Ik twijfel aan deze onderneming. Hoe hoger ik kom hoe meer wind. Ik haal mijn regenbroek uit de rugzak. De wind trekt en klappert hem bijna uit mijn handen. De ritsen aan de zijkant van de broek blokkeren. Het duurt even maar dan loop ik met regenbroek, regenjas en een regenhoes om de rugzak. Hoe hoger ik kom hoe harder de wind. De regen striemt mijn gezicht. Ik besluit naar een top in de verte te lopen om daar te beslissen: door of terug. De wind die tot nu toe geremd lijkt door beschutte delen van de bergen krijgt steeds meer kracht. Bij de top kan ik bijna niet rechtop blijven staan. Regen slaat als hagel in mijn gezicht. Ik besluit om te keren. Even later onmoet ik een pelgrim. Hij heeft blote benen en een dun blauw plastic capeje die om hem heen klappert. We maken een praatje. Hij gaat omhoog proberen. Ik ga omlaag. Als ik even later weer in een rustiger dal kom ga ik twijfelen. De lucht lijkt lichter. Ik draai me om, ga een paar passen terug en draai nogmaals. Ik ga naar beneden, naar de albergue. Morgen waag ik wel een nieuwe kans.
Vanuit de albergue vertrekken 2 Duitse pelgrims. 2 Spaanse keren weer. Rosanne ligt nog in het stapelbed van het slaapzaaltje. Ik stort mijn verhaal over haar uit.
Borres
Zaterdag 6 mei 2023
-
06 Mei 2023 - 13:59
JoAnn :
Mooi verslag. Realistische keuze!
-
06 Mei 2023 - 14:36
Hilda:
Ha Akke,
Jij wordt zowaar verstandig![e-1f609]
Maar zoals jij het beschrijft denk ik dat dit wel een goed besluit is geweest!
Ben benieuwd hoe jij deze berg gaat bedwingen![e-1f4aa]
Liefs![e-1f618]
-
06 Mei 2023 - 14:38
Akke Kuipers:
Oh hellup
-
06 Mei 2023 - 15:01
Elsbeth:
[e-2764]
-
07 Mei 2023 - 04:15
Marius:
[e-1f60b]
-
16 Mei 2023 - 12:51
Renze:
Cliffhanger [e-1f618]
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
