Pringles, Estralla en een uiltje van Gaudi
Blijf op de hoogte en volg akke
23 September 2017 | Frankrijk, Saint-Vérain
Beautiful, splendid, magnifique, beau ...ik hoor het overal.
Het zijn woorden die de pelgrims onderweg tegen elkaar zeggen als ze door het landschap lopen.
Als een kroontje voor het landschap. De ene pelgrim geeft zo'n woord door aan een andere pelgrim en die doet er nog een schepje bovenop.
Ik kan niet anders dan ermee instemmen.
Zachtjes zeg ik tegen mezelf: 'wat is het mooi'.
Het is vroeg in de morgen als ik Nasbrinal uitloop en de heuvel opga
Mist hangt beneden in het dal
In de diepte zie ik de rivier
Ik ben alleen
En vraag mezelf: waarom?
Er is geen mens te bekennen
Lopend sta ik stil bij: waarom?
Gister nog drong de coach aan: weet je al wat meer?
(snippertjes Sybren, af en toe een woord, of een gedachte die ik uit de lucht vang)
Vandaag is een dag met een extra kroon.
Elsbeth en Mark komen langs.
Niet als pelgrim te voet, op de fiets of te paard
Elsbeth en Mark zijn gewone toeristen ;) en ze komen met de auto vanuit Barcelona
Ze rijden om, speciaal voor mij!
Elsbeth en Mark komen aan met een koelbox vol Estrella (bier uit Barca, zegt ze) en een doos Pringles (hmmmm..)
Maar eerst krijg ik knuffels en meer van dat soort lekkers.
Ik vind het beautiful, splendid, magnifique, beau.
Van een heel andere orde dan de kroontjes voor het landschap
Ze brengen sfeer, gezelligheid en een thermoshirt tegen de kou waar ik zo over klaagde.
De muts met 'I love Lloret' heb ik niet gezien, wel een uiltje van Gaudi...(ze weten heus wel wat ik leuk vind)
We maken zoveel lawaai dat Rob en Peter komen checken wat er aan de hand is.
Het zijn Nederlandse pelgrims en ik kom ze overal tegen.
Elsbeth houdt hun een Estrella voor en yes dat willen de jongens wel.
We zitten voor de gite in Estaing. Het is een mooie plek; een kapel verbouwt tot pelgrimsonderkomen. We hebben er een kamer voor 3.
Ze zon schijnt. Ik zit naast mijn dochter, Mark smiled zijn mooie-mark-smile, we proosten en vertellen elkaar over de afgelopen dagen. Foto's, plannen voor de dagen na vandaag.
Hier geniet ik heel erg van.
Estaing is een oud dorpje aan de rivier de Lot. Gebouwen opgetrokken uit de ongelijke stenen die hier overal in de velden en op de paden liggen. Een kerk, een kasteel, hoge huizen, smalle straatjes. We lopen er samen doorheen. Het is avond we eten bij Maison de Mon Pere.
Terug in de gite doen we nog een pestspelletje. Slapen, ontbijten, een selfmade mix van yoghurt met havermout, druiven en bananen (mijn lekkerste ontbijt tot nog toe)
Dan gaan we. Elsbeth loopt nog een ministukje met me mee. Ze draagt mijn rugzak.
En dan gaan we elk een andere kant op. (snik)
Het was beautiful, splendid, magnifique, beau
Ik ga het landschap weer in
(en dat voelt wel een beetje kaal... alleen verder gaan)
Estaing
zaterdag 23 september 2017
Het zijn woorden die de pelgrims onderweg tegen elkaar zeggen als ze door het landschap lopen.
Als een kroontje voor het landschap. De ene pelgrim geeft zo'n woord door aan een andere pelgrim en die doet er nog een schepje bovenop.
Ik kan niet anders dan ermee instemmen.
Zachtjes zeg ik tegen mezelf: 'wat is het mooi'.
Het is vroeg in de morgen als ik Nasbrinal uitloop en de heuvel opga
Mist hangt beneden in het dal
In de diepte zie ik de rivier
Ik ben alleen
En vraag mezelf: waarom?
Er is geen mens te bekennen
Lopend sta ik stil bij: waarom?
Gister nog drong de coach aan: weet je al wat meer?
(snippertjes Sybren, af en toe een woord, of een gedachte die ik uit de lucht vang)
Vandaag is een dag met een extra kroon.
Elsbeth en Mark komen langs.
Niet als pelgrim te voet, op de fiets of te paard
Elsbeth en Mark zijn gewone toeristen ;) en ze komen met de auto vanuit Barcelona
Ze rijden om, speciaal voor mij!
Elsbeth en Mark komen aan met een koelbox vol Estrella (bier uit Barca, zegt ze) en een doos Pringles (hmmmm..)
Maar eerst krijg ik knuffels en meer van dat soort lekkers.
Ik vind het beautiful, splendid, magnifique, beau.
Van een heel andere orde dan de kroontjes voor het landschap
Ze brengen sfeer, gezelligheid en een thermoshirt tegen de kou waar ik zo over klaagde.
De muts met 'I love Lloret' heb ik niet gezien, wel een uiltje van Gaudi...(ze weten heus wel wat ik leuk vind)
We maken zoveel lawaai dat Rob en Peter komen checken wat er aan de hand is.
Het zijn Nederlandse pelgrims en ik kom ze overal tegen.
Elsbeth houdt hun een Estrella voor en yes dat willen de jongens wel.
We zitten voor de gite in Estaing. Het is een mooie plek; een kapel verbouwt tot pelgrimsonderkomen. We hebben er een kamer voor 3.
Ze zon schijnt. Ik zit naast mijn dochter, Mark smiled zijn mooie-mark-smile, we proosten en vertellen elkaar over de afgelopen dagen. Foto's, plannen voor de dagen na vandaag.
Hier geniet ik heel erg van.
Estaing is een oud dorpje aan de rivier de Lot. Gebouwen opgetrokken uit de ongelijke stenen die hier overal in de velden en op de paden liggen. Een kerk, een kasteel, hoge huizen, smalle straatjes. We lopen er samen doorheen. Het is avond we eten bij Maison de Mon Pere.
Terug in de gite doen we nog een pestspelletje. Slapen, ontbijten, een selfmade mix van yoghurt met havermout, druiven en bananen (mijn lekkerste ontbijt tot nog toe)
Dan gaan we. Elsbeth loopt nog een ministukje met me mee. Ze draagt mijn rugzak.
En dan gaan we elk een andere kant op. (snik)
Het was beautiful, splendid, magnifique, beau
Ik ga het landschap weer in
(en dat voelt wel een beetje kaal... alleen verder gaan)
Estaing
zaterdag 23 september 2017
-
25 September 2017 - 16:52
Mandy:
Hee Akke,
Dat is wel heel bijzonder om te lezen. Ik voel het genieten een beetje mee vanaf hier. Op een mooie plek, tijdens jullie toch heel verschillende reizen, even samen en dit delen. Daar kan je vast nog een aantal dagen op teren.
Liefs Mandy -
25 September 2017 - 17:46
Elsbeth :
Het was prachtig om elkaar even te zien!!:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
