God in Frankrijk - Reisverslag uit Saint-Vérain, Frankrijk van akke kuipers - WaarBenJij.nu God in Frankrijk - Reisverslag uit Saint-Vérain, Frankrijk van akke kuipers - WaarBenJij.nu

God in Frankrijk

Blijf op de hoogte en volg akke

03 Oktober 2017 | Frankrijk, Saint-Vérain

Vandaag loop ik een pokkeneind. Ik ben er helemaal klaar mee. Het regent. Het miezert. Ik loop in een natte, wattige wolk. Er is nergens een plek om ff te relaxen. Ik ga zitten op een muurtje waarvan het mos er zacht en uitnodigend uitziet, maar het is zeiknat en dus is mijn broek ook zeiknat. Ik loop maar door, hoewel ik me had voorgenomen om vaak te parkeren, te pleisteren (een break goed voor de botten, de spieren en alles wat daar tussen zit) Vandaag lukt het niet. Er is geen cafe, geen restaurant, geen afdakje, geen schuilplek. Er is geen eten. Eergisteren zat ik in een klein gat waar de plaatselijke epicerie bestond uit 2 planken met blikvoer. Ik versmaadde het, kocht er een mager stokbroodje die eruitzag als een dunne stok hard genoeg om mee te slaan. (doe maar een halfje) Ik at kastanjes, appels, vijgen, noten en paddo's. Kortom alles wat onderweg maar te snaaien viel.
De dag erna was het zondag. Ik kwam aan in Cajarc, wat een redelijke plaats is met intermarche's en supermarche's. Echter alles wat winkel, restaurant, cafe of bar is, was gesloten. Zelfs de kerk zat op slot.
Ik belandde bij de gite van Annie en Claude. At en sliep er goed en de volgende morgen snaaide ik zoveel mogelijk eetwaar mee voor de tocht van vandaag. Ik verwachte onderweg wel een cafe. En anders verwachtte ik bomen met vijgen en appels. Nix van dat alles. Ik liep op de broodjes en de appel van Annie en Claude.

Vandaag is het maandag. Ik loop een pokkeneind. En als ik uiteindelijk in Limogen-en-Quercy aankomt blijkt daar op maandag eveneens alles dicht te zijn.
En nu vrees ik dat morgen, in het volgende dorp, dinsdag alles op slot zit.....

In Limogen-en-Quercy beland ik bij de herberg van Maria en Joseph.
Maria verwelkomt me met een zachte glimlach. Ze neemt me mee naar de woonkamer met open haard. Biedt thee en koffie aan, of cola of bier. Ik mag kiezen. Joseph staat in de keuken en doet het werk en de verzorging. De herberg straalt welkom uit. Ik ben moe en uitgeblust na dat pokkeneind lopen, zak neer op een bank. Maria komt erbij zitten en praat wat Franse woorden tegen me. Ik knik en knikkebol. Even later neemt ze me mee naar een royale slaapkamer met 3 bedden. De kamer is voor mij alleen, ik douche en was mijn haar, droog het met een handdoek van Maria, (normaal geen handdoek, hier een handdoek) Dan sluit ik even mijn ogen in het comfortabele bed met lakens (normaal geen lakens, hier lakens)

Vervolgens begint de avond waarbij ik me god in Frankrijk ga voelen.
Om de tafel zitten 9 pelgrims: 6 Fransen, 2 duitsers en ik. Maria en Joseph staan vooral aan het hoofdeinde of lopen de ronde om het ons zoveel mogelijk naar de zin te maken. Tegelijk maken ze onderdeel uit van de maaltijd; ze eten mee. De maaltijd starten ze met een welkomstdrankje. Een glaasje witte wijn die smaakt naar amandelen. Lekker.
We krijgen veel groenten, voor mij is er vis en verder is er volop rode wijn, een streekproduct. Nogmaals lekker.
Naast mij zit Monica. Regelmatig zeggen we tegen elkaar: lekker. In Duitsland is dat hetzelfde woord als bij ons en tijdens het snijden van een geitenkaasje en het bestuderen van de fles wijn zegt ze tegen mij: 'bei uns sagen wir: wie ein gott im Frankreich'.
Ik knik en herhaal de zin in het Nederlands: 'bij ons is dat dan: als een god in Frankrijk'. We lachen, nemen een slok wijn en proosten nogmaals.
Zuinig met wijn is niet nodig, zodra de bodem in zicht komt verschijnt Josef met een nieuwe fles.
Ondanks al het Franse gekeuvel voel ik me erg op mijn gemak.
Gezellig, warm, wijn, lol en lekker: als een god in Frankrijk

Limogen-sur-Lot
Dinsdag 3 oktober 2017

  • 03 Oktober 2017 - 17:02

    Hilda:

    Lieve zus,

    Brrrr al die regen dat is idd niet goed voor je botten! Volgens mij loop je af en toe op je tandvlees,
    maar ook dat schijnt wel oké te zijn....maar dan af en toe en dat staat nu niet in je boekje natuurlijk ;)
    Zit je een beetje op schema?
    Die laatste zin is waar je het o.a. voor doet (zou ik vinden)
    Liefs!

  • 03 Oktober 2017 - 17:09

    Akke Kuipers:

    Het mooie van het pokkeneind was, zus, dat mijn botten niet rammelden, het was 'gewoon' 'normaal' afzien. Dus das goed nieuws!!! Want afzien hoort bij pelgrimeren, ik wil niet zeggen: daar doe ik het voor ;) Ik doe het ook voor die laatste zin xxx

  • 03 Oktober 2017 - 18:56

    Ellen:

    De laatste zin kan bijna niet zonder die eerste zin Akke ;) Ik geniet van jouw schrijven, lekkerrr! Misschien zelf ook maar weer eens de (stoute) schoenen aan binden .. Santé
    Amuses-vous xxx

  • 04 Oktober 2017 - 12:19

    Akke Kuipers:

    yes ellen zonder donker geen licht en de herberg van Maria en Joseph zou anders geweest zijn als ik niet op mijn tandvlees binnen gerold was. wow wat een plek!
    maar voor je de stoute schoenen aantrekt lijkt een biertje doen mij een goed idee xxx

  • 04 Oktober 2017 - 20:18

    Ellen:

    Gaan we doen! En we zetten er een colaatje naast ;)
    xxx

  • 06 Oktober 2017 - 08:55

    Mandy:

    Heerlijk! Comfortabel verblijf, goed eten en gezelligheid. Wel verdiend!
    Zet hem op! liefs Mandy

  • 06 Oktober 2017 - 11:52

    Elsbeth:

    Lieve mammie,

    Dat klinkt allemaal best pittig hopelijk hou je het een beetje vol. Heb je mijn handschoenen nog nodig gehad;)?

  • 06 Oktober 2017 - 16:44

    Akke Kuipers:

    Mandy! Dankje, ik ga er plat voor! XXX
    Elsbeth: de ene dag is de andere niet, soms gaat het super en soms gaat het pittig. Vandaag jou handschoenen nodig gehad ... XXX

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Frankrijk, Saint-Vérain

Pelgrimeren langs de Via Podiensis

...in de middeleeuwen trokken vanuit alle hoeken van het land devote pelgrims moeizaam naar een van de geliefkoosde bedevaartsoorden....
Zomaar een zinnetje die ik tegenkom op internet als ik google op pelgrimeren. Ik realiseer me dat ik niet in de middeleeuwen leef, maar in een eeuw waar het er heel anders aan toe gaat. Als pelgrim in 2017 verwacht ik geen moeizame reis. Hoewel.. 800 km met beginnende slijtage in de heupen. Misschien komt moeizaam af en toe wel langs. Ik wil er niet teveel bij stilstaan. Hooguit kortere afstanden afleggen. Wie weet pak ik af en toe de bus of de trein. Kom daar in de Middeleeuwen eens om.
En dan het woordje 'devoot'. Het heeft een middeleeuwse klank en ik google erop: 'gelovig, godvrezend, kerks, vroom'. Das ook nix voor mij. Maximaal vind ik mezelf terug in de zoeker met een individualistische karakter, niet zo eenvoudig te vangen in een categorie.
Ik ga dan ook alleen, ik loop alleen, zoekend naar de Eeuwigheid, naar Ruimte en Contact. 'Het geliefde bedevaartsoord' is niet mijn einddoel, de weg is mijn doel.
12 september vlieg ik naar zuid oost Frankrijk om de Franse pelgrimsreis te starten
Ik zie wel waar de weg mij brengt...

...lopend sta ik stil, bij wat ik wil, ik kies geen weg, de weg kiest mij, en ik ga mee, in het getij...

Recente Reisverslagen:

12 Oktober 2017

Zo'n laatste dag...

10 Oktober 2017

Vastgelopen

09 Oktober 2017

Prinsessenbed

08 Oktober 2017

Opkicker

06 Oktober 2017

Een afgelegen boerderij
akke

- En waar ik thuishoor wil ik telkens weg - Ik reis graag. De laatste jaren drijft onrust me naar andere oorden. Als mijn werk en de pot met geld ruimte bieden, pak ik mijn backpack en vertrek. Reis naar de horizon, die altijd op afstand blijft. Ik ga naar andere landen, ontdek andere culturen, ontmoet andere mensen, zeden en mores. Ze leren me relativeren. Ik loop door de bergen, vaar over onbekende rivieren en zie de zeeën. Adem de lucht, zie wolken, stukjes hemel. Als kind zwierf ik graag door de velden. Met mijn zusjes, mijn broer en vriendjes. We beleefden avonturen en creëerden ze. Ruïnes, eilanden, bomen, sloten, smalle weggetjes, hutten en vuurtjes. En als er niemand mee kon, ging ik alleen. Steeds verder van huis. Steeds grotere rondes. Steeds eerder weg. Steeds later thuis. Dat avontuurlijke is nooit overgegaan. De lokroep van de verten. In de ban van het vreemde en onbekende. Ik vaar er wel bij. Mijn ogen gaan open. Mijn oren horen geluiden die ik niet ken. Ik proef andere dingen. Ervaar een andere wereld. Bont en kleurrijk. Weelderig. Aards en basic. De zeeën, grotten en spelonken, waterdieren, zeemeerminnen. Sprookjes. Mijn hart maakt sprongetjes. Ik overwin de angst, word zelfstandig en daarmee zelfbewust, trots en lef! Leven is bewegen.

Actief sinds 30 Aug. 2013
Verslag gelezen: 658
Totaal aantal bezoekers 168784

Voorgaande reizen:

17 April 2024 - 21 Mei 2024

Zwerven langs de noordkust van Spanje

25 April 2023 - 20 Mei 2023

De Primitivo

02 Juli 2022 - 06 Juli 2022

Solo

30 September 2021 - 15 September 2021

De via Monastica

11 Mei 2021 - 05 Juni 2021

Trekvogelen

06 September 2020 - 16 September 2020

Stubaital

12 Mei 2020 - 12 Mei 2020

Landlopen

28 April 2019 - 28 April 2019

De via Lemovicensis

18 September 2018 - 13 Oktober 2018

Verder op de via Podiensis

09 Juni 2018 - 30 Juni 2018

Alaska

08 September 2017 - 08 September 2017

Pelgrimeren langs de Via Podiensis

07 Maart 2017 - 07 Maart 2017

Siberie

29 September 2016 - 13 Oktober 2016

Schotland

04 September 2016 - 27 September 2016

De TransMongolieExpress

02 Februari 2016 - 01 April 2016

Het Verre Oosten

04 September 2015 - 11 September 2015

(onder)duiken in Egypte

12 Mei 2015 - 11 Juni 2015

De camino del northe

22 September 2014 - 16 Oktober 2014

pelgrimeren door Portugal en Spanje

17 Februari 2014 - 13 Maart 2014

Dolen door Cuba

14 September 2013 - 09 Oktober 2013

de Franciscaanse voettocht

Landen bezocht: