Braaf loont?

Meestal negeer ik stoplichten. Ik kijk naar links, naar rechts en naar links. (jong geleert oud gedaan) en beslis zelf om over te steken. Er zijn inmiddels overal stoplichten waar je de inschatting over risico en gevaar aan kunt overlaten. Een enkele x maak ik daar gebruik van. Vandaag bv sta ik bij een drukke overweg naast de A50. Druk op de knop voor fietsers die over willen steken en wacht. Links en rechts raast het verkeer. De stoplichten voor snelverkeer springen van groen naar rood naar groen en weer terug. Mijn stoplicht verspringt niet. Dus sta ik braaf te wachten, haal adem tot ik denk: hè? Kijk naar links, naar rechts, naar links en op een bewaakt moment steek ikover. Het is uiteindelijk easy.

Even tevoren reed ik over de Veluwe, sloeg een zandweg in en ontdekte dat mijn fiets zo zwaar is dat tie wegzakt in het mulle zand. Toen de weg ook nogonzichtbaar een lichte stijging inzette, begaven mijn fiets en ik het. Rechts en links schovenmountainbikers moeiteloos voorbij, terwijl in mijn fiets geen beweging meer te krijgen was. Ik ging lopen. Over een mul karrenspoor met een loodzware fiets. De gedachte aan asfaltwegen die vloeiend naar beneden lopen hield me op de been.

Uiteindelijk kwam ik dus tot stilstand bij een geasfalteerd knooppunt vol stoplichten.

Een uurtje later zit ik in een speeltuintje in Arnhem voor de verplichte pauze. ( elk uur een kwartiertje, zei hij)

Ook dat advies volg ik braaf.

En vraag ik me af: hoeveel vraagtekens achter 'braaf loont'?

Grave

Zaterdag 14 september 2024