Het bezoek in de nacht

Na een week begon het nachtelijke bezoek. Het kwam ergens rond een uur of 1, juist op het moment van de diepte van de slaap. En omdat ik hier niet met mijn hoofd werk, maar met mijn lijf lag ik al een tijdje vermoeid onder 3 laagjes dekens, de nachten zijn koud. Ik kan tijdig en eindeloos slapen. Ergens rond een uurtje of 5 ontwaak ik dan, check de tijd, draai me om en start met dromen. Zo droomde ik op een nacht dat mijn werk in NL niet meer te vinden was. Ik moest op tijd beginnen maar verdwaalde eindeloos. De wegen leiden niet naar de plek waar ik werkte. Ze leidden naar een café waar een deel van mijn collega's koffie dronk om vervolgens aan het bier te gaan, het was een uur of 8 in de morgen.

Maar terug naar de nacht waarop het bezoek onverwacht langs kwam. Ik was al een tijdje onderzeil, de dromen waren nog niet begonnen. Ik had de deur van het hutje opengezet om de nacht intenser te beleven. Alsof ik buitensliep. En toen kwam hij. Sprong ongevraagd op het bed en nestelde hij zich op de dekens. Ik voelde zijn beweging als een soort van kroelen en begon ervan te spinnen. We vleiden ons in elkaar. Ik sliep nog half en dacht aan hoe lepeltjes in lepeltjes schuiven. Er schoof een deken van het bed, hij kroop dichter tegen me aan en samen vielen we in slaap. Maar tegen de ochtend, het was nog donker, zo tegen de tijd dat mijn dromen starten, voelde ik een sprong, hoorde een zachte landing op de vloer en weg was hij.

Daarna kwam hij elke nacht in het donker langs, sprong op mijn bed, nestelde zich tegen me aan. Vanaf toen lag ik niet meer alleen. Maar altijd verdween hij voor het licht werd.

Ik heb hem nog nooit gezien

Frankrijk

Zondag 13 oktober 2024