Op weg

Ik sta af te wassen inkoud water waar de vetbubbeltjes op drijven. Het gaat om een restafwasje die niet meer in de afwasmachine past. Glazen, borden en vette schalen van het diner van gisteravond in de tuin met Rosanne, Sem, Joelle, Bianca en Sascha.

Vanmorgen krijgen we het water niet warm.Rosanne stond onder een lauwe douche; terwijl ze heet wilde douchen in de verwachting dat dit voorlopig haar laatste kans is.

We zijn bij Sem en Joelle, vrienden van Rosanne. Ze zijn enthousiast en gastvrij, vriendelijk en vrolijk. We drinken wijn en dineren, slapen binnen. Op een bed.

De dag tevoren fietsten we door zuid Nederland naar bosbeweger Freddy's boshuisje. Voor mij is dat bekend terrein. Een kwartiertje na aankomst al stap ik over het hekje naast zijn huis om het heilige magische bos in te gaan. Mijn hart en ziel zakken direct mijn lijf in. Ik word er stil van. Loop traag door het wilde stuk natuur, vind een schedeltje,paddestoelen, sporen, ligplaatsen. Zwem in het meertje. Als Freddy later aankomt struinen we naar de dode ree; een tijdje geleden gevonden door z'n buurman. Bij een paaltje ligt ze. Dood en vergankelijk. Ik kniel erbij neer. Ruik en voel. Laat me meevoeren. We onderzoeken de schedel, resten haar, de botten. Hij wil haar daar laten liggen. En af en toe kijken naar het proces van vergaan.

Als we teruglopen zien we een paar botjes, ze steken boven de grond uit. Met onze vingers graven we de grond open,vinden een schedel, kaakjes,botjes engewrichten. Ongeveer hetzelfde maar kleiner dan de dode ree een stukje verderop. Alsof het een klein diertje, een jong reetje is die daar gestorven is. Of aangevallen en gedood. We vinden gebroken botten. Ik denk aan een wolvenactie.

En deze morgenzitten we in de keuken van Bianca en Sascha koffie te drinken. Bianca is de moeder van Rosanne. We overwegen route opties. Voor vandaag wordt het 'De Venbahn'.

Brussum

Dinsdag 17 september 2024